داروهای مسکن بدون نسخه (OTC)
داروهای مسکن زیادی وجود دارند که می‌توانید بدون نیاز به نسخه پزشک، از داروخانه خریداری کنید. استامینوفن و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) نمونه‌ای از این داروها هستند که معمولا به راحتی قابل تهیه بوده و هزینه زیادی ندارند.
استامینوفن می‌تواند درد خفیف آرتروز را کاهش دهد. مصرف بیش از 3000 میلی گرم استامینوفن در روز توصیه نمی‌شود. مصرف بیش از حد استامینوفن می‌تواند باعث آسیب کبدی شود.
NSAIDها تورم و درد را کاهش می‌دهند؛ اما در دوزهای پایین اثر قابل توجهی ندارند. اکثر افراد سالم می‌توانند با خیال راحت این داروها را بدون هیچ مشکلی برای دوره‌های کوتاه مصرف کنند. اما NSAIDها ممکن است احتمال حمله قلبی، سکته مغزی، فشار خون بالا و بیماری کلیوی را افزایش دهند. همچنین، پس از مدت طولانی، برخی از افراد ممکن است دچار عوارض جانبی مانند تحریک معده و خونریزی شوند. پزشک ممکن است به شما توصیه کند که برای محافظت از معده، دارویی مصرف کنید که اسید معده را کاهش می‌دهد.
سایر مسکن‌های OTC
علاوه بر داروها، مکمل‌ها و کرم‌هایی وجود دارد که می‌توانید برای تسکین درد آرتروز از آن‌ها استفاده کنید.
بسیاری از افراد مبتلا به آرتروز از قرص گلوکزامین و کندرویتین استفاده می‌کنند. برای کسانی که آرتروز زانو دارند، ترکیب این دو ماده ممکن است درد را کاهش دهد و بهترین داروی آرتروز باشد.
کرم‌های حاوی کپسایسین (عصاره فلفل چیلی) ممکن است به تسکین درد خفیف آرتروز کمک کنند.
داروهای تجویزی NSAIDs
پزشک ممکن است برای درمان درد و التهاب آرتروز، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی را تجویز کند که قوی‌تر از داروهای بدون نسخه هستند. از این داروها می‌توان به ایبوپروفن، ناپروکسن، دیکلوفناک، اتودولاک، ملوکسیکام، اگزاپروزین و پیروکسیکام اشاره کرد.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی موضعی مانند کرم دیکلوفناک، برای آرتروز دست و زانو مناسب هستند و کمتر از قرص‌ها، عوارض جانبی ایجاد می‌کنند.
نوع دیگری از NSAIDها سلکوکسیب (Celebrex) است. برخی مطالعات نشان داده‌اند که این دارو کمتر باعث خونریزی معده می‌شود.
اپیوئیدهای تجویزی
در موارد خاص، داروهای ضد درد قوی مانند کدئین، هیدروکودون یا اکسی کدون می‌توانند به افراد مبتلا به درد آرتروز کمک کنند. به دلیل عوارض جانبی زیاد، پزشکان این داروها را فقط برای کسانی که درد شدید دارند و نمی‌توانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مصرف کنند یا برای کسانی که منتظر تعویض مفصل هستند، تجویز می‌کنند. اگر درمان‌های دیگر مؤثر نباشند، پزشک ممکن است دارویی به نام ترامادول را برای بیمار تجویز کند.
تشخیص اینکه این داروها، بهترین داروی آرتروز برای شما هستند یا خیر، بر عهده پزشک است. به خاطر داشته باشید که مصرف طولانی مدت اپیوئیدها، می‌تواند عوارض جانبی جدی از جمله تهوع، یبوست، سرگیجه، خواب آلودگی، وابستگی و اعتیاد ایجاد کند. با این حال، اگر آن‌ها را دقیقا طبق دستور پزشک خود مصرف کنید، این مسکن‌ها می‌توانند بی‌خطر باشند و در برابر درد به خوبی عمل کنند.
داروهای تجویزی استروئیدی
اگر داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بدون نسخه یا تجویزی کمکی به شما نکرد، درمان‌های تجویزی دیگری نیز وجود دارد که می‌توانید امتحان کنید.
داروهای استروئیدی با کاهش التهاب درد را کاهش می‌دهند، اما فقط برای مدت کوتاهی کمک می‌کنند. این داروها معمولا به صورت تزریقی برای مفصل آسیب دیده مانند مفصل زانو مورد استفاده قرار می‌گیرند. مزیت کورتیکواستروئیدها این است که سریع عمل می‌کنند.
عوارض جانبی استروئیدهای تزریقی اغلب کمتر از قرص‌ها است. این عوارض شامل عفونت، واکنش‌های آلرژیک، خونریزی، تغییر رنگ پوست و به ندرت پارگی تاندون در نزدیکی محل تزریق است.
هیالورونان تزریقی با نسخه
هیالورونان، بخشی از مایع طبیعی مفصل شما است که به روان‌سازی مفاصل و حفظ عملکرد صحیح آن‌ها کمک می‌کند. تزریق هیالورونان یا هیالورونیک اسید به مفاصل ممکن است به کاهش درد در برخی از افراد مبتلا به آرتروز خفیف تا متوسط زانو کمک کند. البته ممکن است 4 تا 12 هفته طول بکشد تا اثرات کامل این درمان را احساس کنید. تسکین درد در برخی افراد تا چند ماه ادامه دارد. شایع‌ترین عارضه جانبی تزریق هیالورونان، درد در محل تزریق است.
سخن پایانی
در این مقاله از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز، سعی کردیم بهترین داروی آرتروز را به شما معرفی کنیم. اما به یاد داشته باشید که گزینه مناسب درمان هر کس باید با توجه به شرایط فرد توسط پزشک تجویز شود. ممکن است بهترین داروی آرتروز برای شما برای شخص دیگری اصلا تاثیرگذار نباشد. اگر درد آرتروز شما به جایی برسد که نتوانید کارهای خود را انجام دهید و هیچ یک از گزینه‌های مسکن درد موثر واقع نشود، ممکن است وقت آن رسیده باشد که از پزشک خود در مورد گزینه‌های دیگر مانند جراحی مشاوره بگیرید.
