قرص دزپیرامین

درمان افسردگی یک چالش بزرگ در پزشکی است و مطالعات بسیاری برای شناخت روش‌های مؤثر در مقابله با این اختلال انجام شده است. از جمله داروهایی که برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند، قرص دزپیرامین (دزیپرامین) می‌باشد. قرص دزپیرامین (Desipramine) یک آنتی‌هیستامینیک است که عموما برای درمان آلرژی‌ها، علائم سرماخوردگی و افسردگی موقت استفاده می‌شود. در ادامه به بررسی کامل قرص دزپیرامین می‌پردازیم.

اشکال دارویی دزپیرامین

1. قرص: 10 میلی گرم، 25 میلی گرم، 50 میلی گرم، 75 میلی گرم، 100 میلی گرم، 150 میلی گرم
2. نام‌های رایج: دزیپرامین، دسیپرامین، دزیپیرامین

موارد مصرف قرص دزپیرامین

قرص دزپیرامین (دسیپرامین) با نسخه پزشک برای درمان افسردگی استفاده می‌شود. داروی دزیپیرامین متعلق به دسته‌ای از داروهایی است که به عنوان ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای شناخته می‌شوند. این دارو با کمک به بازگرداندن تعادل برخی از مواد طبیعی در مغز عمل می‌کند. استفاده از این دارو در کودکان کمتر از 18 سال به دلیل خطر عوارض جانبی جدی توصیه نمی‌شود.

آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر داروی Desipramine

مکانیسم عمل قرص دزپیرامین مهارکننده بازجذب ناقل عصبی (ESP و سروتونین) است که بازجذب توسط غشای عصبی را مهار می‌کند. همچنین ممکن است گیرنده‌های بتا آدرنرژیک و گیرنده‌های سروتونین را تنظیم کند. حذف در نیمه عمر 15-24 ساعت و شروع اثر  2-5 روز (اثر درمانی اولیه) و 2-3 هفته (اثر کامل) می‌باشد. زمان پیک پلاسما 4-6 ساعت و متابولیسم CYP2D6 کبدی است.

مقدار مصرف قرص Desipramine

داروی دزیپرامین (Desipramine) را به صورت خوراکی با یا بدون غذا طبق دستور پزشک، معمولاً 1 تا 3 بار در روز مصرف کنید. مصرف این دارو ممکن است سبب خواب آلودگی، گیجی و البته بی‌خوابی در بیماران شود. بسته به تأثیر این دارو بر شما، پزشک ممکن است به شما دستور دهد که کل دوز را یک بار در روز صبح یا قبل از خواب مصرف کنید. از این دارو به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در زمان‌های یکسانی استفاده کنید.

زمان مصرف قرص دزپیرامین

قبل از مصرف قرص دزپیرامین، اطلاعات دارویی موجود در بسته بندی شامل مقدار و زمان مصرف را بررسی کنید. بدون مشورت با پزشک دوز مصرفی خود را افزایش یا کاهش ندهید. افزایش دوز مصرفی بدون هماهنگی با پزشک تاثیری بر روند بهبودی شما نداشته و تنها سبب عوارض جانبی خواهد شد. همچنین، ممکن است 2 تا 3 هفته طول بکشد تا از مزایای کامل استفاده از این دارو برای افسردگی مطلع شوید، اگر وضعیت شما ادامه یافت یا بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.

نحوه مصرف قرص دزپیرامین

1. داروی دسیپرامین برای درمان افسردگی 100-200 میلی گرم روزانه یا هر 12 ساعت به صورت خوراکی استفاده می‌شود. این مقدار دوز مصرفی، در کودکان 25-50 میلی گرم روزانه به صورت خوراکی مصرف خواهد شد که ممکن است به تدریج در صورت نیاز به 100 میلی گرم در روز هر 8-12 ساعت افزایش یابد.
2. درمان اولیه ممکن است در دوزهای منقسم یا یک دوز روزانه تجویز شود. دوز باید در سطح پایین‌تری شروع شود و بر اساس تحمل و پاسخ بالینی افزایش یابد.
3. درمان نگهدارنده ممکن است بر اساس یک برنامه یک بار در روز برای راحتی و انطباق بیمار انجام شود. درمان بیمارانی که به 300 میلی گرم نیاز دارند عموماً باید در بیمارستان‌ شروع شود، جایی که ویزیت منظم توسط پزشک، مراقبت‌های پرستاری و نوار قلب مکرر (ECG) در دسترس است.
4. بهترین شواهد موجود در مورد مسمومیت قریب الوقوع از دوزهای بسیار بالا، طولانی شدن فواصل QRS یا QT در ECG است. علائم بالینی عدم تحمل، به ویژه خواب‌آلودگی، سرگیجه و افت فشار خون وضعیتی نیز باید پزشک را از نیاز به کاهش دوز آگاه کند.

موارد احتیاط

قبل از مصرف داروی دسیپرامین، اگر به آن یا سایر داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای (مانند ایمی پرامین، آمی تریپتیلین) حساسیت دارید، از مصرف خودداری کنید. در صورت داشتن سوابق پزشکی از جمله مشکلات تنفسی (مانند آسم، برونشیت مزمن)، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع بسته شدن زاویه)، دیابت، اختلالات خوردن (مانند پرخوری عصبی)، مشکلات قلبی (مانند آریتمی، بیماری عروق کرونر، حمله قلبی)، مشکلات کبدی، مشکلات کلیوی، سابقه شخصی یا خانوادگی سایر شرایط روانی و خلقی (مانند اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی)، تشنج تیروئید پرکار (پرکاری تیروئید)، مشکل در ادرار کردن (مانند بزرگ شدن پروستات) و… با پزشک در رابطه با خطرات این دارو مشورت کنید.

داروی دزیپرامین (Desipramine) ممکن است شرایطی ایجاد کند که بر ریتم قلب تأثیر می‌گذارد (طولانی شدن QT). طولانی شدن QT به ندرت می‌تواند باعث ضربان قلب سریع یا نامنظم جدی (به ندرت کشنده) و سایر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش) شود که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند. این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود یا دید شما را تار کند. در صورت بروز از مصرف الکل و مواد مخدر خودداری کرده و تاحد امکان رانندگی نکنید. افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه سرگیجه (احتمالاً هنگام ایستادن بیشتر)، خواب‌آلودگی، یبوست، مشکل در ادرار کردن و… حساس‌تر باشند.

موارد هشدار قرص دزپیرامین

1. مطالعات بالینی شامل تعداد کافی از افراد 65 ساله و بالاتر برای تعیین اینکه آیا آن‌ها متفاوت از افراد جوانتر پاسخ می‌دهند یا خیر را شامل نمی‌شود. سایر تجربیات بالینی گزارش شده تفاوت‌هایی را در پاسخ‌ها بین بیماران مسن و جوان‌تر شناسایی نکرده است.
2. طبق مطالعات این دارو به طور قابل توجهی از طریق کلیه دفع می‌شود و خطر واکنش‌های سمی به این دارو ممکن است در بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیوی بیشتر باشد. از آنجایی که در بیماران مسن احتمال کاهش عملکرد کلیه وجود دارد، باید در انتخاب دوز دقت شود و ممکن است نظارت بر عملکرد کلیه مفید باشد.
3. در بیماران قلبی عروقی به دلیل احتمال نقص هدایت، آریتمی، تاکی کاردی، سکته مغزی و انفارکتوس حاد میوکارد احتیاط کنید.
4. در بیماران با سابقه احتباس ادرار یا گلوکوم به دلیل خواص آنتی کولینرژیک دارو با احتیاط مصرف شود.
5. در بیماران با سابقه اختلال تشنج با احتیاط مصرف شود، زیرا نشان داده شده است که این دارو آستانه تشنج را کاهش می‌دهد.
6. اتساع مردمک که به دنبال استفاده از بسیاری از داروهای ضد افسردگی رخ می‌دهد ممکن است باعث حمله زاویه بسته در یک بیمار با زوایای آناتومیک باریک شود که ایریدکتومی ثبت شده انجام نمی‌دهد.
7. این دارو (دزیپیرامین) ممکن است توانایی‌های ذهنی و فیزیکی مورد نیاز برای انجام کارهای بالقوه خطرناک مانند رانندگی ماشین یا کار با ماشین آلات را مختل کند.

اختلال دو قطبی قرص دزپیرامین

1. یک دوره افسردگی عمده ممکن است تظاهر اولیه اختلال دوقطبی باشد. به طور کلی اعتقاد بر این است (اگرچه در کارآزمایی‌های کنترل‌شده ثابت نشده است) که درمان چنین دوره‌ای با یک داروی ضد افسردگی به تنهایی ممکن است احتمال وقوع یک دوره مختلط را در بیماران در معرض خطر اختلال دوقطبی افزایش دهد.
2. اینکه آیا هر یک از علائم افسردگی نشان دهنده یک تبدیل است، ناشناخته است. با این حال، قبل از شروع درمان با داروهای ضد افسردگی، بیماران مبتلا به علائم افسردگی باید به اندازه کافی غربالگری شوند تا مشخص شود که در معرض خطر اختلال دوقطبی نیستند. چنین غربالگری باید شامل یک تاریخچه دقیق روانپزشکی، از جمله سابقه خانوادگی خودکشی، اختلال دوقطبی و افسردگی باشد. این دارو برای استفاده در درمان افسردگی دوقطبی تایید نشده است.

خطر سندرم سروتونین با قرص دزپیرامین

1. ایجاد یک سندرم سروتونین بالقوه تهدید کننده زندگی با مهارکننده‌های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs) و SSRI به تنهایی گزارش شده است، اما با استفاده همزمان از سایر داروهای سروتونرژیک (از جمله تریپتان‌ها، ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای، فنتانیل، لیتیوم، تریپتوز، تراپیفوندول، تریپتونول، تریپتونول، لیتیوم، تراپیفوندول، لیتیوم، تراپتونول، تریپتونول، تراپیپندل، لیتیوم، لیتیوم، تراپیپندل، و سایر داروهای سروتونرژیک) و با داروهایی که متابولیسم سروتونین را مختل می‌کنند.
2. علائم سندرم سروتونین ممکن است شامل تغییرات وضعیت روانی (به عنوان مثال بی‌قراری، توهم، هذیان و کما)، بی‌ثباتی اتونومیک (مانند تاکی کاردی، فشار خون ناپایدار، سرگیجه، دیافورز، برافروختگی، هیپرترمی)، تغییرات عصبی عضلانی (مانند لرزش، سفتی، میوکلونوس، هایپررفلکسی، ناهماهنگی)، تشنج و علائم گوارشی (به عنوان مثال، تهوع، استفراغ، اسهال) باشد. بیماران باید از نظر بروز سندرم سروتونین تحت نظر باشند.

موارد منع مصرف قرص دزپیرامین

1. حساسیت مفرط
2. بهبودی حاد پس از MI
3. ظرف 14 روز پس از مصرف مهارکننده MAO

عوارض قرص دزپیرامین (Desipramine)

سردرد، حالت تهوع، سرگیجه، خواب آلودگی، عصبی بودن، مشکل خواب، تاری دید، افزایش اشتها، افزایش وزن، یبوست و خشکی دهان و… برخی از عوارض جانبی قرص دزپیرامین می‌باشد. اگر هر یک از این اثرات ماندگار یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. برخی از عوارض جانبی جدی این دارو شامل تغییرات روانی و خلقی (مانند گیجی، توهم، مشکلات حافظه)، سینه‌های بزرگ، شیر غیر معمول مادر، دوره‌های قاعدگی نامنظم یا دردناک، زنگ زدن در گوش، مشکلات جنسی (مانند کاهش توانایی جنسی، تغییر در میل)، لرزش، بی‌حسی و… می‌باشد. در ادامه به برخی از عوارض جانبی داروی دسیپرامین (Desipramine) خواهیم پرداخت؛

1. خستگی
2. بی‌حالی
3. آرام بخش
4. ضعف
5. یبوست
6. دهان خشک
7. تاری دید
8. کمتر رایج
9. تحریک
10. اضطراب
11. سردرد
12. بی‌خوابی
13. حالت تهوع
14. استفراغ
15. تعریق

تداخل دارویی دزپیرامین

1. تداخلات رده X (پرهیز): آکلیدینیوم، آزلاستین (نازال)، بروموپرید، برومپریدول، سیمتروپیوم، داپوکستین، دروندارون، الوکسادولین، فکسینیدازول، گلیکوپیرولات (استنشاق دهانی)، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، فرآورده‌های رادیو دارویی آیوبنگوان، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، لوسولپیرید، لینزولید، متیلن بلو، مهارکننده‌های مونوآمینواکسیداز (ضدافسردگی‌ها)، اورفنادرین، اوکساتومید، اوکسوممازین، پارالدهید، پیتولیسانت، پتاسیم کلرید، پتاسیم سیترات، پراملینتید، راساژیلین، روفناسین، سافینامید، سلژلین، تالیدومید، تیوتروپیوم، اومکلیدینیوم
2. کاهش اثرات داروها توسط دسیپرامین: مهارکننده‌های استیل کولین استراز، آگونیست های آلفا 1، آگونیست های آلفا 2، آگونیست های آلفا 2 (چشمی)، داروهای معدی – روده‌ای (پروکینتیک)، گوانتیدین، فرآورده‌های رادیو دارویی آیوبنگوان، ایتوپرید، لوسولپیرید، لوفکسیدین، نیتروگلیسیرین، پیتولیسانت، سکرتین
3. کاهش اثرات دسیپرامین توسط داروها: مهارکننده‌های استیل کولین استراز، باربیتورات ها، کاربامازپین، پگ اینترفرون آلفا-b۲، گیاه علف چای
4. افزایش اثرات دسیپرامین توسط داروها: سایمتیدین، سیتالوپرام، کوبیسیستات، کوکائین (موضعی)، سیکلوبنزاپرین، مهارکننده‌های متوسط و قوی CYP2D6، داپوکستین، دکس متیل‌فنیدات – متیل‌فنیدات، دکسترومتورفان، دایمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، دولوکستین، التریپتان، مشتقات ارگوت، اس سیتالوپرام، اسکتامین، فلوکستین، فلووکسامین، گلیکوپیرونیوم (موضعی)، هیدروکسی زین، ایماتینیب، ایپراتروپیوم (استنشاق دهانی)، گیاه کاوا، لاسمیدیتان، لمبورکسانت، لینزولید، لیسورید

مصرف قرص دسیپرامین (Desipramine) در دوران بارداری و شیردهی

زنان باردار در دوران بارداری، با احتیاط و نسخه پزشک قرص دسیپرامین را مصرف کنند.

شرایط نگهداری قرص دزپیرامین

قرص دزپیرامین باید در دمای اتاق و به دور از نور آفتاب نگهداری شود. توجه داشته باشید که اشکال دارویی مختلف از جمله قرص، شربت، شیاف، محلول تزریقی و… باید دور از دسترس کودکان و حیوانات نگهداری شوند.

کلام آخر قرص دزپیرامین

این مقاله با عنوان قرص دزپیرامین، از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز فراهم شده است. داروی دسپیرامین ممکن است به‌عنوان یک روش درمانی جدید و مؤثر در برخی موارد افسردگی مورد استفاده قرار گیرد. اثرات این دارو در تسکین علائم افسردگی، افزایش سطح سروتونین و تأثیر بر فعالیت نوروترانسمیترهای مغزی مورد بررسی قرار گرفته است. تحقیقات بالینی نشان داده است که دزپیرامین می‌تواند به‌عنوان یک گزینه مؤثر و پایدار در درمان برخی از موارد افسردگی در افرادی که به دنبال روش‌های درمانی جایگزین هستند، مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، استفاده از این دارو نیازمند بررسی دقیق تاریخچه پزشکی فرد، تشخیص صحیح افسردگی و توصیه پزشک متخصص می‌باشد.

منبع سایت: Medscape