داروهای ضد باکتری یا آنتی باکتریال
عوامل آنتی باکتریال داروهایی هستند که می‌توانند در نتایج آزمایشات تداخل ایجاد کنند و سفالوسپورین‌ها در خط مقدم این داروها قرار دارند و می‌توانند نتایج مثبت کاذب در آزمایش‌های گلوکز و کتون ادرار و همچنین در آزمایش مستقیم کومبس که برای تشخیص کم‌خونی همولیتیک ناشی از ایمنی انجام می‌شود، ایجاد کنند.
- به عنوان مثال آنتی بیوتیک‌های نوع پنی سیلین مانند آموکسی سیلین و آمپی سیلین می‌توانند باعث افزایش کاذب نتایج آزمایش گلوکز یا قند شوند.
- علاوه بر این کوتریموکسازول، داپتومایسین، اریترومایسین و تلاوانسین می‌توانند باعث افزایش کاذب نتایج در زمان پروترومبین (PT) و نسبت نرمال شده بین‌المللی (INR) شوند.
بیشتر بخوانید: حروف اختصاری در هر آزمایش به چه معناست؟
قرص‌های موثر بر خلق و خو
این قرص‌ها شامل داروهای ضد افسردگی، ضد روان پریشی و عوامل ضد دیسکینزی می‌شوند و می‌توانند در غربالگری داروها و تست‌های بارداری جواب مثبت کاذب ایجاد کنند.
مواد حاجب یددار
مواد حاجب یددار می‌توانند بر سطح پروتئین در خون تاثیر بگذارند که این امر می‌تواند به صورت افزایش کاذب نتایج در آزمایش پروتئین خون یا آزمایش پروتئین ادرار ظاهر شود. بنابراین، پس از تجویز مواد حاجب بیماران باید حداقل 4 ساعت قبل از جمع آوری نمونه‌های آزمایشگاهی صبر کنند.
بیشتر بخوانید: چطور آزمایش خون در منزل انجام می شود؟
داروهای مهارکننده پمپ پروتون مانند امپرازول
مهارکننده های پمپ پروتون (PPIs) مانند امپرازول، لانسوپرازول، پانتوپرازول و غیره می‌توانند در تست تنفس اوره و آزمایش آنتی ژن مدفوع منفی کاذب ایجاد کنند. با استفاده طولانی مدت این داروها می‌توانند منجر به جواب مثبت کاذب در تست تنفس اوره شوند.
قرص بیوتین
بسیاری از مکمل‌های تقویت شده برای رشد مو، پوست و ناخن حاوی سطوح بیوتین تا 650 برابر مقدار توصیه شده روزانه که 0.03 میلی‌گرم است، هستند. بیماران مبتلا به بیماری‌هایی مانند مولتیپل اسکلروزیس نیز ممکن است طبق دستور پزشک، سطوح بالایی از بیوتین را مصرف کنند.
- بیوتین می‌تواند با آزمایش‌های هورمونی تداخل داشته باشد و باعث نتایج کاذب بالا در سطوح تستوسترون، استرادیول، کورتیزول، تری یدوتیرونین آزاد (T3) و تیروکسین آزاد (T4) و نتایج کاذب در هورمون محرک تیروئید (TSH)، هورمون محرک فولیکول (FSH) و غیره شود.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)
این داروها مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن برای کاهش درد، التهاب و تب استفاده می‌شوند. آنها می‌توانند بر آزمایش‌های انعقاد خون، عملکرد کلیه و سطح برخی آنزیم‌ها تاثیر بگذارند. به خصوص آسپرین می‌تواند زمان خونریزی را طولانی‌تر کند.
داروهای استروئیدی
این داروها مانند پردنیزولون برای کاهش التهاب و سرکوب سیستم ایمنی استفاده می‌شوند. آنها می‌توانند بر آزمایش‌های قند خون، عملکرد کبد و سطح برخی هورمون‌ها تاثیر بگذارند.
داروهای ضد انعقاد خون
این داروها مانند وارفارین و هپارین برای جلوگیری از تشکیل لخته‌های خون استفاده می‌شوند. آنها به طور مستقیم بر آزمایش‌های انعقاد خون تاثیر می‌گذارند و نتایج را تغییر می‌دهند. باید قبل از آزمایش حتما به پزشک اطلاع داده شود.
داروهای دیورتیک
این داروها مانند تیازیدها می‌توانند سطح الکترولیت‌ها در خون را تغییر دهند که این امر بر نتایج آزمایش‌های الکترولیت‌ها، عملکرد کلیه و برخی آزمایش‌های دیگر تاثیر می‌گذارد.
قرص‌ها و داروهای هورمونی
این داروها مانند انسولین و هورمون‌های جنسی می‌توانند به طور مستقیم بر آزمایش‌های هورمونی تاثیر بگذارند و نتایج را تغییر دهند.
سخن پایانی
به یاد داشته باشید که دقت و صحت نتایج آزمایش خون نقشی حیاتی در تشخیص و درمان بیماری‌ها ایفا می‌کند. با رعایت نکات ساده و مشورت با پزشک می‌توانید از تداخل داروها با نتایج آزمایش جلوگیری کنید و اطلاعات دقیق و قابل اعتمادی در مورد وضعیت سلامتی خود به دست آورید. امیدواریم با استفاده از این راهکارها آزمایش خون خود را با اطمینان خاطر انجام دهید و نتایج دقیق و قابل اعتمادی دریافت کنید.
