تب یونجه چیست؟
رینیت آلرژیک (تب یونجه) یک واکنش آلرژیک به ذرات ریز موجود در هوا به نام آلرژن است. وقتی مواد حساسیتزا را از طریق بینی یا دهان تنفس میکنید، بدن شما با ترشح یک ماده شیمیایی طبیعی به نام هیستامین واکنش نشان میدهد. تب یونجه علیرغم نام خود ربطی به یونجه ندارد و یونجه باعث این مشکل نمیشود.
علائم تب یونجه
علائم رینیت آلرژیک زمانی رخ میدهد که سیستم ایمنی بدن شما به چیزی در محیطی که هستید بیش از حد واکنش نشان دهد. برخی از علائم رینیت آلرژیک عبارت است از:
- عطسه
- احتقان بینی
- تحریک شدن بینی
- آبریزش بینی
- تحریک گلو
- تحریک دهان و چشم
- سردرد، فشار سینوسی و سیاهی زیر چشم
- قرمز شدن چشم یا داشتن آبریزش از آن
- خس خس سینه، سرفه و مشکلات تنفسی
- خستگی
علت رینیت آلرژیک
چندین آلرژن داخلی و خارجی وجود دارند که باعث تب یونجه میشوند. محرکهای رایج رینیت آلرژیک عبارتند از:
- گرده درختان، علفهای هرز و گیاهان
- هاگهای کپک
- شوره حیوانات خانگی
- کنههای گرد و غبار موجود در فرش، پارچه، ملافه و مبلمان
- فضولات و بزاق سوسک
معمولا چه زمانی افراد تب یونجه میگیرند؟
در هر زمانی از سال شخص میتواند دچار رینیت آلرژیک شود و زمان معینی ندارد. آلرژیهای فصلی در بهار، تابستان و اوایل پاییز زمانی که درختان و علفهای هرز شکوفا میشوند و تعداد گردهها بیشتر میشود رخ میدهد. اما فصل گرده میتواند بسته به مکان شما نیز متفاوت باشد. به غیر از آلرژیهای فصلی، آلرژیهای دائمی نیز ممکن است باعث تب یونجه شوند. این نوع آلرژیها شامل شوره حیوانات خانگی، سوسکها و کنههای گرد و غبار میشوند.
تفاوت تب یونجه با سرماخوردگی
بسیاری از افراد ممکن است تب یونجه با سرماخوردگی را اشتباه بگیرند. علائم سرماخوردگی و رینیت آلرژیک مشابه هستند، اما تفاوتهایی نیز وجود دارد. خارش، قرمزی و آبریزش چشم در تب یونجه شایع است، اما در سرماخوردگی شایع نیست. سرماخوردگی بیشتر باعث درد و درد عضلانی یا تب میشود.
راه دیگری که مردم میتوانند تفاوت را تشخیص دهند این است که رینیت آلرژیک معمولا یک محرک دارد، این محرک میتواند تغییر فصل یا بودن در کنار یک حیوان خانگی جدید باشد. از طرف دیگر، یک ویروس باعث سرماخوردگی میشود و شما ویروسها را از افراد دیگر میگیرید. بنابراین، قبل از بیماری خود اگر با کسی که سرما خورده است تماس داشته اید، ممکن است بتوانید نتیجه بگیرید که سرماخوردگی دارید. سرماخوردگی در عرض یک هفته از بین میرود، در حالی که تب یونجه تا زمانی که آلرژن از هوا خارج شود باقی میماند.
عوامل خطر برای تب یونجه
آلرژیها ارثی هستند، به این معنی که اگر یکی از والدین یا یکی از اعضای نزدیک خانواده شما به یک چیز خاصی حساسیت داشته باشد، احتمال ابتلا به تب یونجه بیشتر است. افرادی که آسم یا اگزما دارند نیز بیشتر در معرض ابتلا به رینیت آلرژیک هستند.
تشخیص تب یونجه
زمانی که بعد از مشاهده علائم به پزشک مراجعه میکنید، پزشک متخصص ابتدا شما را معاینه میکند، در مورد علائم شما میپرسد و از نظر سایر شرایط، مانند سرماخوردگی یا آسم، شما را ارزیابی میکند. آنها همچنین میتوانند آزمایشهای آلرژی را انجام دهند. با انجام آزمایشات مختلف پزشک میتواند تشخیص دهد شما به چه چیزهایی حساسیت دارید.
درمان تب یونجه
چندین داروی آلرژی وجود دارد که مصرف آنها میتواند علائم رینیت آلرژیک را بهبود بخشد. این درمانها در اشکال مختلفی از جمله مایعات، قرصها، قطره چشمی، اسپری بینی و تزریقی وجود دارد. قبل از مصرف هر دارویی ابتدا باید با پزشک خود صحبت کنید، به خصوص اگر باردار هستید یا سایر نگرانیهای سلامتی دارید.
استفاده از قرص تب یونجه
داروهای آنتی هیستامین با نسخه یا بدون نسخه در دسترس هستند. این داروها با مسدود کردن هیستامینی که بدن شما در طی یک پاسخ آلرژیک آزاد میکند، کار میکنند. آنتی هیستامینها به صورت قرص، مایع، قطره چشم، اسپری بینی و استنشاقی عرضه میشوند. آنتی هیستامینها میتوانند باعث خواب آلودگی نیز شوند، بنابراین باید با دقت مصرف شود. برخی از آنتی هیستامینها عبارتند از:
- لوراتادین
- قرص ستیریزین
- داروی فکسوفنادین
- لووستیریزین
داروی ضد احتقان
خرید داروی ضد احتقان، احتقان بینی و سینوسهای شما را از بین میبرند. میتوانید داروهای ضد احتقان را به صورت خوراکی (به صورت قرص یا مایع) مصرف کنید یا از اسپری آن استفاده کنید. داروهای ضد احتقان میتوانند فشار خون را افزایش داده و باعث سردرد، مشکلات خواب و تحریکپذیری شوند. داروهای ضد احتقان بینی زمانی که بیش از پنج روز از آنها استفاده کنید میتوانند اعتیادآور باشند.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی یا ایمنی درمانی با کمک به بدن شما برای تحمل آلرژنها، باعث میشود تا عوامل حساسیتزا بر روی بدن شما تاثیر نگذارند و به همین علت با تب یونجه مواجه نشوید و یا آن را درمان کنید. پزشک یک سری تزریق با مقدار کمی از آلرژن به شما میدهد. هر بار که تزریق میکنید، پزشک شما مقدار آلرژن را افزایش میدهد. با گذشت زمان، سیستم ایمنی بدن شما نسبت به آلرژن مصونیت پیدا میکند و واکنش شما نسبت به آن متوقف میشود.
آیا تب یونجه خطرناک است؟
مواجه شدن با تب یونجه ممکن است باعث احساس بد در شخص شود، اما به طور کلی این بیماری خطر خاصی ندارد و باعث مشکلات سلامتی جدی نمیشود. اکثر افرادی که با رینیت آلرژیک مواجه هستند میتوانند علائم خود را با روشهای درمانی که بررسی شد کاهش دهند. از آنجایی که تب یونجه میتواند خواب راحت شبانه را سخت کند، ممکن است در طول روز احساس خستگی کنید.
تب یونجه چند روز طول میکشد؟
مدت زمانی که تب یونجه طول میکشد تا از بین برود برای هر شخص متفاوت است. بیشتر افراد طی چند روز با مصرف دارو از تب یونجه تسکین مییابند، اما باید آن را به طور مداوم مصرف کنند تا زمانی که از عوامل حساسیتزا دور شوند. برخی از افراد برای چندین هفته یا چند ماه، علائم تب یونجه را دارند، بهخصوص اگر دارو مصرف نکنند.
پیشگیری از رینیت آلرژیک
هیچ راهی برای پیشگیری از رینیت آلرژیک وجود ندارد، اما تغییر سبک زندگی میتواند به شما کمک کند تا با مواد حساسیتزا یا آلرژنها زندگی کنید. شما میتوانید علائم رینیت آلرژیک را با اجتناب از محرکها تا حد امکان تسکین دهید. برای کاهش علائم، باید:
- از دست زدن به صورت و مالیدن چشم یا بینی خودداری کنید.
- در طول بهار، تابستان و اوایل پاییز که تعداد گردهها بیشتر است، پنجرههای خانه و ماشین خود را ببندید.
- حیوانات خانگی را از روی کاناپه و تخت دور نگه دارید و درهای اتاق خوابهایی را که نمیخواهید وارد شوند، ببندید.
- دستهای خود را به صورت مکرر به خصوص بعد از بازی با حیوانات خانگی بشویید.
- وقتی بیرون هستید از کلاه و عینک آفتابی استفاده کنید.
چه زمانی باید در مورد تب یونجه به پزشک مراجعه کنم؟
اگرچه تب یونجه معمولا هیچ مشکل جدی برای سلامتی ایجاد نمیکند، اما با این حال در صورت تشدید علائم آن، باید به پزشک مراجعه کنید. علت مراجعه این است که متوجه شوید که بیماری شما تنها تب یونجه است یا با بیماری جدیتری مواجه هستید. اگر علائم پایین را دارید باید به پزشک مراجعه کنید:
- سخت شدن خواب شبانه
- ایجاد اختلال در کارهای روزمره
- عدم بهبودی با داروهای آلرژی
سخن پایانی
در این مطلب از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز به بررسی کامل رینیت آلرژیک یا تب یونجه پرداختیم. رینیت آلرژیک یا تب یونجه یک مشکل شایع و ناخوشایند است که در اثر تماس با آلرژنها بروز میکند. با اینکه ممکن است باعث اختلال در زندگی روزمره فرد شود، اما با استفاده از داروها و تغییرات در سبک زندگی میتوان علائم آن را بهطور موثری کنترل کرد.