جای دندان کشیده شده چی بذاریم؟

ایمپلنت دندان، بهترین جایگزین دندان کشیده شده

شاید بهترین گزینه جایگزین دندان کشیده شده، ایمپلنت باشد که این روزها طرفداران زیادی پیدا کرده است. ایمپلنت‌های دندانی ظاهر و احساس شبیه‌تری به دندان طبیعی دارند. ایمپلنت‌ها درست مانند سایر دندان‌های شما، در استخوان ریشه دارند و می‌توانند از تحلیل استخوان جلوگیری کنند. بر خلاف گزینه‌های دیگر، ایمپلنت دندان دائمی ‌است و تا آخر عمر باقی می‌ماند.

برای انجام ایمپلنت دندان، دندانپزشک محل دندان از دست رفته را برای پذیرش پایه تیتانیومی‌ یا زیرکونیومی ‌آماده می‌کند. این پایه به طور طبیعی پس از چند ماه، با استخوان فک یکپارچه شده و بخشی از دهان شما می‌شود که مادام‌ العمر باقی می‌ماند. در این مرحله، دندانپزشک شما روکشی را روی پایه پیچ می‌کند و از این به بعد دندان جدیدی دارید که می‌توانید با آن بجوید. تاج ایمپلنت شباهت زیادی به رنگ و شکل دندان کشیده شده دارد تا ظاهری بدون نقص در دهان شما داشته باشد. برای ایمپلنت، دندان‌های اطراف نیز نیازی به تراشیدن ندارند.

امروزه، ایمپلنت‌ها معمولا توصیه‌شده‌ترین نوع ترمیم دندان هستند، اما به دلیل مهارت‌ها و آموزش‌های گسترده‌ای که برای انجام آن‌ها لازم است، گران‌ترین روش نیز هستند. همچنین بسته به اینکه آیا استخوان فک قبل از کاشت ایمپلنت، نیاز به پیوند دارد یا خیر و کیفیت مواد مورد استفاده، قیمت‌ها می‌تواند متفاوت باشد. علاوه بر این، طول طرح درمان می‌تواند برای بسیاری از بیماران یک نقطه ضعف باشد؛ زیرا معمولا حدود شش ماه طول می‌کشد تا روند ترمیم کامل شود. با این حال، ایمپلنت‌ها بدون ایجاد فشار روی دندان‌های دیگر در دهان، حمایت بی‌نظیری از فک ارائه می‌کنند. به همین دلیل است که بسیاری از بیماران آن‌ها را ترجیح می‌دهند.

بریج دندانی ثابت

پل ثابت راه دیگری برای جایگزین دائمی‌ دندان از دست رفته است و اگر گزینه قابل جابجایی نمی‌خواهید، می‌توانید آن را در نظر بگیرید. پل ثابت در دهان شما باقی می‌ماند و نیازی به بیرون آوردن و تمیز کردن آن نیست. با این حال، هنوز باید از آن مراقبت کنید. این جایگزین‌های دندان به اندازه بریج‌های متحرک دوام نمی‌آورند و اگر به درستی از آن‌ها مراقبت نشود، ممکن است بعد از پنج سال بشکنند.

بریج دندان شامل چندین تاج دندان است که به عنوان یک واحد به یکدیگر متصل شده‌اند. دو تاج آخر در هر انتها همیشه توسط دندان‌های طبیعی نگه داشته می‌شوند. در واقع، دندان‌های باقی‌مانده در هر طرف شکاف، تکیه‌گاه تاجی هستند که بر روی محل دندان کشیده شده قرار دارد. در این روش جایگزینی دندان، دندانپزشک باید دندان‌های سالم مجاور شکاف را بتراشد. همچنین، بریج‌های ثابت می‌توانند منجر به کاهش توده استخوانی شوند.

بریج‌های ثابت معمولا زیبایی بهتری نسبت به بریج‌های متحرک دارند و از آنجایی که به طور دائم روی دندان‌های شما چسبانده می‌شوند، مانند بخشی طبیعی از دهان احساس می‌شوند. با این حال، از آنجایی که همه آن‌ها یک واحد هستند، نمی‌توانید بین روکش‌ها نخ دندان بکشید و به جای آن باید زیر دندان مصنوعی نخ دندان بکشید. بسیاری از بیماران اغلب از این عمل بهداشتی غفلت می‌کنند که منجر به التهاب لثه و از دست دادن استخوان زیر دندان مصنوعی می‌شود که در نهایت منجر به پوسیدگی روی دندان‌های کناری می‌شود که بریج را بالا نگه می‌دارند. بنابراین اگرچه پل‌های ثابت گزینه‌ای عالی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته هستند، بهداشت مناسب دهان را نمی‌توان نادیده گرفت.

بریج متصل به رزین (پل مریلند)

بریج رزینی ممکن است گزینه‌ای مناسب برای پر کردن دندان‌های جلویی باشد؛ زیرا این دندان‌ها مانند دندان‌های آسیا تحت فشار و استرس نیستند. برخلاف بریج ثابت، بریج رزینی نیازی به آسیب رساندن به دندان‌های مجاور ندارد. این بریج از ضمائم برای ثابت نگه داشتن آن بر روی دندان‌های مجاور استفاده می‌کند.

مزیت پل رزینی این است که ظاهر آن طبیعی تر از پروتز متحرک یا بریج ثابت است. با این حال، بال‌هایی که برای نگه‌ داشتن این پل در جای خود استفاده می‌شوند، آن را به گزینه‌ای قوی مانند ایمپلنت یا پل ثابت تبدیل نمی‌کنند.

پروتز جزئی متحرک دائمی‌ یا ثابت

این پروتز دندانی در واقع همان دندان مصنوعی است که به خاطر پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایمان می‌شناسیم.

پروتز جزئی که به عنوان پل متحرک نیز شناخته می‌شود، یک پروتز دندانپزشکی است که از یک یا چند دندان مصنوعی برای جایگزینی هر دندانی که از دهان بیمار کشیده شده است، استفاده می‌کند. بسته به دائمی‌ یا موقتی بودن، این پروتزها ممکن است از یک زیرساخت فلزی پوشیده از اکریلیک صورتی یا به سادگی از یک پلاستیک انعطاف پذیر ساخته شوند.

• پروتزهای موقت فقط روی لثه‌های شما می‌نشینند و به راحتی می‌توان آن‌ها را با زبان خارج کرد. این پروتزها برای جویدن نامناسب هستند و در درجه اول برای زیبایی و کمک به حفظ فضای بین دندان‌ها در زمانی که منتظر یک گزینه دائمی‌تر هستید، استفاده می‌شوند.
• پل‌های متحرک دائمی ‌دارای گیره‌های فلزی ضخیم هستند که به دندان‌های سالم چسبیده و از دندان‌های باقی‌مانده به عنوان تکیه‌گاه خود استفاده می‌کنند. پروتزهای دندانی را می‌توان در طول روز و هنگام غذا خوردن استفاده کرد و برای تمیز کردن و در شب برداشت.

از آنجایی که پروتزهای جزئی متحرک هستند، مراقبت از آن‌ها بسیار آسان‌تر است و آن‌ها را به گزینه‌ای محبوب برای جایگزینی دندان تبدیل می‌کند. پروتزهای متحرک جزئی می‌توانند به عنوان یک راه حل جایگزین دائمی ‌یا موقت برای دندان‌های کشیده شده عمل کنند.

اگرچه این گزینه ممکن است هزینه کمتری نسبت به سایرین داشته باشد، معمولا فقط برای یک دهه دوام خواهد داشت. همچنین بریج متحرک به اندازه ایمپلنت دندان طبیعی به نظر نمی‌رسد. در برخی موارد، این روش می‌تواند باعث از دست دادن استخوان شود، زیرا بریج به مشکل استخوان در محل کشیدگی رسیدگی نمی‌کند.

بنابراین، مزایا و معایب پروتز به عنوان جایگزین دائمی ‌دندان چیست؟

واقعا تنها یک مزیت وجود دارد. این روش مقرون به صرفه‌ترین گزینه، به خصوص در هنگام تعویض چندین دندان است. اما معایب زیادی وجود  دارد. سازگاری با این پروتزها دشوار است؛ ذرات غذا می‌تواند زیر آن‌ها باقی بماند؛ شما باید هر شب آن‌ها را برای تمیز کردن بیرون بیاورید و همچنین، بریج‌های متحرک رشد استخوان را در محل دندان از دست رفته تحریک نمی‌کنند و منجر به تحلیل رفتن استخوان می‌شوند.

سخن پایانی