کپسول سوکسیمر

یکی از راه‌حل‌های مؤثر در درمان مسمومیت با سرب، استفاده از کپسول‌ سوکسیمر (Succimer) است. سوکسیمر، که با نام تجاری DMSA نیز شناخته می‌شود، یک عامل کاهنده شیمیایی است که با اتصال به سرب موجود در بدن، به دفع آن از طریق ادرار کمک می‌کند. این فرآیند می‌تواند به کاهش سطح سرب در خون و کاهش علائم مسمومیت منجر شود.

اشکال دارویی سوکسیمر

1. کپسول: 100 میلی گرم

موارد مصرف کپسول سوکسیمر

کپسول سوکسیمر برای درمان مسمومیت با سرب استفاده می‌شود. این دارو با اتصال به سرب عمل می‌کند تا توسط کلیه‌های شما خارج شود. حذف سرب از بدن شما احتمال مشکلات شدید ناشی از مسمومیت با سرب را کاهش می‌دهد.

آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر داروی سوکسیمر

مکانیسم عمل داروی سوکسیمر؛ 2 گروه سولفیدریل با قابلیت کمپلکس شدن به سرب و محلول در آب است. فارماکوکینتیک این دارو سریع اما ناقض و اتصال به پروتئین زیادی دارد. زمان رسیدن به اوج 1-2 ساعت (سرم)، حذف در نیمه عمر 2 روز و دفع از طریق مدفوع (39%) و ادرار (9%) صورت می‌گیرد. همچنین، این دارو به طور گسترده به سولفیدهای ساکسیمر سیستئین متابولیزه می‌شود.

مقدار مصرف کپسول سوکسیمر

قبل از مصرف کپسول سوکسیمر، اطلاعات دارویی موجود در بسته بندی شامل مقدار و زمان مصرف را با دقت بررسی کنید. این دارو را به صورت خوراکی با یا بدون غذا طبق دستور پزشک معمولا هر 8 یا 12 ساعت مصرف کنید. توجه داشته باشید که کپسول را به صورت کامل همراه با یک لیوان آب میل کرده و از جویدن یا خرد کردن آن خودداری کنید. باز کردن یا خرد کردن کپسول منجر به آزاد سازی فوری دارو و عوارض خواهد شد. اگر در بلعیدن کپسول مشکل دارید، می‌توانید کپسول را باز کرده و محتویات آن را روی غذای نرم (مانند سس سیب) قرار داده و میل کنید.

نحوه مصرف کپسول سوکسیمر

1. دوز و طول درمان بر اساس وضعیت پزشکی، پاسخ به درمان و اندازه بدن شما است. در حین مصرف این دارو مقدار زیادی مایعات بنوشید، مگر اینکه پزشک به شما دستور دیگری بدهد.
2. کپسول سوکسیمر برای مسمومیت با سرب (خارج از برچسب)، 10 میلی گرم بر کیلوگرم هر 8 ساعت به صورت خوراکی استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که هر دوز مصرفی نباید از 500 میلی گرم تجاوز کند.
3. سوکسیمر برای مسمومیت با آرسنیک (خارج از برچسب)، 300 میلی گرم هر 6 ساعت و به مدت 3 روز تجویز می‌شود. به علاوه، این دارو برای پیشگیری از تشکیل سنگ کلیه سیستین در بیماران مبتلا به سیستینوری هموزیگوت مستعد تشکیل سنگ پیشنهاد می‌شود.
4. برای درمان مسمومیت از سرب در کودکان بالای 1 سال و سطح سرب خون بالاتر از 45 میکروگرم در دسی لیتر، 10 میلی گرم بر کیلوگرم یا 350 میلی گرم بر متر مربع هر 8 ساعت به مدت 5 روز، سپس 10 میلی گرم بر کیلوگرم یا 350 میلی گرم بر متر مربع در هر 12 ساعت به مدت 14 روز مصرف می‌شود.
5. کپسول سوکسیمر در جهت درمان مسمومیت با سرب در سالمندان، 10 میلی گرم بر کیلوگرم هر 8 ساعت به مدت 5 روز تجویز می‌شود. همچنین، برای مسمومیت با آرسنیک (خارج از برچسب)، 300 میلی گرم هر 6 ساعت به مدت 3 روز استفاده خواهد شد.

موارد احتیاط

قبل از مصرف کپسول سوکسیمر، اگر به آن یا سایر ترکیبات موجود در دارو حساسیت دارید، از مصرف خودداری کنید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. در صورت داشتن سوابق سوابق پزشکی از جمله بیماری کلیوی، مشکل عصبی یا عضلانی خاص (میاستنی گراویس)، مشکلات کبدی، اختلال تنفسی یا ریوی، مشکلات قلبی و عروقی، خونریزی داخلی و… با پزشک مشورت کنید. در ادامه به برخی از موارد احتیاط کپسول سوکسیمر خواهیم پرداخت؛

1. تجربه بالینی با این دارو محدود است. بیماران باید در طول درمان به دقت تحت نظر باشند. به علاوه، دور از دسترس بیماران اطفال نگهداری شود؛ دارو جایگزینی برای کاهش موثر قرار گرفتن در معرض سرب نیست.
2. نوتروپنی خفیف تا متوسط ​​گزارش شده است. در حالی که رابطه با دارو به طور قطعی ثابت نشده است، نوتروپنی با داروهای دیگر در همان کلاس شیمیایی گزارش شده است. دریافت شمارش کامل خون با دیفرانسیل گلبول‌های سفید و شمارش مستقیم پلاکت قبل و هفتگی در طول درمان ضروری است. اگر تعداد مطلق نوتروفیل‌ها (ANC) کمتر از 1200/mcL باشد و بیمار به دقت پیگیری شود تا بهبودی ANC تا بالای 1500/mcL یا تعداد نوتروفیل‌های پایه بیمار ثبت شود، درمان را متوقف یا قطع کنید.
3. تجربه محدودی در مورد مواجهه مجدد در بیماران مبتلا به نوتروپنی وجود دارد. چنین بیمارانی تنها در صورتی باید دوباره به چالش کشیده شوند که مزایای درمان به وضوح بر خطر بالقوه نوتروپنی دیگر برتری داشته باشد و سپس تنها با نظارت دقیق بیمار باشد. به بیمارانی که با فرآورده درمان می‌شوند باید آموزش داده شود که هر گونه علائم عفونت را به سرعت گزارش کنند. در صورت مشکوک بودن به عفونت، آزمایشات فوق باید فورا انجام شود.
4. افزایش سطح سرب خون و علائم مرتبط با آن ممکن است به سرعت پس از قطع درمان به دلیل توزیع مجدد سرب از ذخایر استخوان به بافت‌های نرم و خون بازگردد. پس از درمان، با اندازه‌گیری سطح سرب خون حداقل یک بار در هفته تا زمانی که ثابت شود، بیماران را از نظر بازگشت مجدد سطح سرب خون تحت نظر بگیرید. با این حال، شدت مسمومیت با سرب (که با سطح سرب اولیه خون و میزان و درجه بازگشت سرب خون اندازه گیری می‌‎شود) باید به عنوان راهنمای نظارت مکرر سرب خون استفاده شود.
5. همه بیماران تحت درمان باید به اندازه کافی هیدراته شوند. در بیمارانی که اختلال عملکرد کلیه دارند با احتیاط استفاده کنید. داده‌های محدود نشان می‌دهد که دارو قابل دیالیز است، اما کلات‌های سرب قابل دیالیز نیستند.
6. افزایش خفیف گذرا ترانس آمینازهای سرم در 6-10٪ بیماران در طول دوره درمان مشاهده شد. کنترل ترانس آمینازهای سرم قبل از شروع درمان و حداقل هر هفته در طول درمان در نظر داشته باشید. نظارت دقیق بر بیماران با سابقه بیماری کبدی؛ هیچ اطلاعاتی در مورد متابولیسم داروها در بیماران مبتلا به بیماری کبدی در دسترس نیست.
7. در زمان مصرف مجدد (و همچنین در طول دوره‌های اولیه) باید احتمال بروز آلرژیک یا سایر واکنش‌های پوستی مخاطی به دارو را در نظر گرفت. بیمارانی که نیاز به دوره‌های مکرر درمان دارند، باید در طول هر دوره درمانی تحت نظر باشند. یک بیمار در دوره‌های سوم، چهارم و پنجم درمان، فوران‌های مکرر تاولی مخاطی با شدت فزاینده را تجربه کرد که بر مخاط دهان، مجرای ادرار خارجی و ناحیه پری مقعدی تأثیر گذاشت.

موارد منع مصرف کپسول سوکسیمر

1. سابقه حساسیت به دارو یا مواد کمکی

عوارض کپسول سوکسیمر

تب، حالت تهوع، استفراغ، کاهش احتمالی عملکرد کلیه، خواب آلودگی یا سرگیجه، خارش، گلودرد، کهیر و… برخی از عوارض کپسول سوکسیمر می‌باشد. به یاد داشته باشید که این دارو به این دلیل تجویز شده است، زیرا پزشک شما تشخیص داده که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند عوارض جانبی جدی ندارند. در صورت بروز علائم یک واکنش آلرژیک جدی از جمله بثورات پوستی، خارش و تورم، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی و… فورا به پزشک مراجعه کنید. در ادامه به برخی از عوارض کپسول سوکسیمر خواهیم پرداخت؛

1. 1. حالت تهوع و استفراغ
   2. اسهال
   3. درد
   4. کهیر
   5. خارش
   6. گلو درد
   7. خواب آلودگی
   8. پارستزی
   9. ترومبوسیتوز
   10. کاهش احتمالی عملکرد کلیه
   11. تب

تداخل دارویی سوکسیمر

تاکنون مطالعه‌ای در خصوص تداخل احتمالی این دارو انجام نشده است.

مصرف داروی سوکسیمر در دوران بارداری و شیردهی

مطالعات نشان داده شده است که سوکسیمر در موش‌های باردار تراتوژن و جنین‌زا است که به صورت زیر جلدی در محدوده دوز 410 تا 1640 میلی‌گرم بر کیلوگرم روزانه در طول دوره ارگانوژنز تجویز شود. در یک مطالعه رشدی در موش‌ها، سوکسیمر باعث ایجاد سمیت مادری و مرگ با دوز 720 میلی‌گرم بر کیلوگرم در روز یا بیشتر در طول اندام‌زایی شد. دوز مصرفی 510 میلی گرم بر کیلوگرم بالاترین دوز قابل تحمل در موش‌های باردار بود. هیچ مطالعه کافی و به خوبی کنترل شده در زنان باردار وجود ندارد. درمان در دوران بارداری باید تنها در صورتی انجام شود که منافع احتمالی خطر بالقوه برای جنین را توجیه کند.

تاثیر کپسول سوکسیمر در شیردهی

تاثیر سوکسیمر در تولید شیر یا افزایش شیر به طور کامل مشخص نیست. از آنجایی که بسیاری از داروها و فلزات سنگین در شیر انسان دفع می‌شود، مادران شیردهی که نیاز به درمان دارند باید از شیر دادن به نوزاد خود منصرف شوند.

شرایط نگهداری کپسول سوکسیمر

کپسول سوکسیمر (succimer) باید در دمای اتاق و به دور از نور نگهداری شود. توجه داشته باشید که اشکال دارویی مختلف از جمله قرص، شربت، شیاف، کرم، کپسول و… باید دور از دسترس کودکان و حیوانات نگهداری شوند.

کلام آخر کپسول سوکسیمر

در این مقاله به بررسی کپسول سوکسیمر برای درمان مسمومیت با سرب، از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز پرداخته شد. کپسول سوکسیمر (Succimer) به عنوان یکی از موثرترین روش‌ها برای درمان مسمومیت با سرب شناخته می‌شود. این دارو با اتصال به سرب موجود در بدن و تسهیل دفع آن از طریق ادرار، می‌تواند سطح سرب در خون را کاهش داده و علائم مسمومیت را کاهش دهد. استفاده از سوکسیمر، به‌ویژه در کودکان که بیشتر در معرض خطرات مسمومیت با سرب قرار دارند، نشان‌دهنده بهبود قابل توجهی در عملکرد شناختی و رفتاری بوده است.

منبع سایت: Medscape