عفونتهای باکتریایی از جمله بیماری‌هایی هستند که می‌توانند سیستم‌های مختلف بدن را درگیر کرده و منجر به مشکلات جدی برای سلامت فرد شوند. درمان این عفونت‌ها نیازمند آنتیبیوتیکهای موثر است که بتوانند باکتری‌های عامل بیماری را از بین ببرند. در این میان، قرص لووفلوکساسین به عنوان یکی از آنتیبیوتیکهای قوی و پرکاربرد از دسته فلوروکینولونها شناخته میشود که در درمان طیف گسترده‌ای از عفونتهای باکتریایی، از جمله عفونتهای تنفسی، ادراری، پوستی و دستگاه تناسلی، کاربرد دارد.
اشکال دارویی لووفلوکساسین
- پیش مخلوط، تزریق آماده استفاده: 250 میلی گرم / 50 میلی لیتر، 500 میلی گرم / 100 میلی لیتر، 750 میلی گرم / 150 میلی لیتر
- محلول خوراکی: 25 میلی گرم در میلی لیتر
- قرص: 250 میلی گرم، 500 میلی گرم، 750 میلی گرم
موارد مصرف قرص لووفلوکساسین
قرص لووفلوکساسین برای درمان انواع عفونتهای باکتریایی استفاده میشود. این دارو متعلق به دسته‌ای از داروهای معروف به آنتیبیوتیکهای کینولون است. این آنتیبیوتیک با توقف رشد باکتریها عمل میکند. این دارو فقط عفونتهای باکتریایی را درمان میکند و برای عفونتهای ویروسی (مانند سرماخوردگی، آنفولانزا) کارایی ندارد. استفاده از هر آنتیبیوتیک در مواقعی که نیازی به آن نیست، میتواند باعث شود که برای عفونتهای بعدی کارایی نداشته باشد.
بیشتر بدانید: کپسول کلوگزاسیلین چیست؟ کاربرد، طریقه مصرف و عوارض
قرص لووفلوکساسین ۵۰۰ برای چیست؟
قرص لووفلوکساسین ۵۰۰ میلی گرم یک آنتیبیوتیک از دسته‌ی فلوروکینولونها است که برای درمان عفونتهای باکتریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی از موارد مصرف قرص لووفلوکساسین ۵۰۰ شامل عفونتهای مجاری تنفسی، عفونتهای مجاری ادراری، عفونتهای پوستی و بافت نرم، عفونتهای دستگاه تناسلی و… می‌باشد.
قرص لووفلوکساسین 750 برای چیست؟
قرص لووفلوکساسین ۷۵۰ میلی گرم، مشابه دوز ۵۰۰ میلی‌گرمی، آنتی‌بیوتیکی از دسته فلوروکینولونها است که برای درمان عفونتهای باکتریایی شدیدتر و عفونت‌هایی که به دوز بالاتری نیاز دارند، تجویز میشود. لووفلوکساسین ۷۵۰ میلی گرم تنها باید تحت نظر پزشک و برای مدت معین مصرف شود، زیرا دوز بالاتر آن ممکن است احتمال بروز عوارض جانبی، از جمله مشکلات مفصلی و عضلانی، عوارض عصبی و حساسیت به نور را افزایش دهد.
آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر داروی لووفلوکساسین
مکانیسم عمل قرص لووفلوکساسین؛ L-استرئوایزومر ترکیب اصلی افلوکساسین است و فرم ایزومر D غیر فعال است. فعالیت DNA گیراز را مهار میکند که به نوبه خود باعث شکستن رشته‌های DNA میشود. مونوتراپی خوب با پوشش طولانی در برابر سودوموناس spp و همچنین فعالیت عالی در برابر پنوموکوک است. فراهمی زیستی دارو 99% و حداکثر زمان سرم 1-2 ساعت است. غلظت مایع مغزی نخاعی از سطوح سرمی است و غلظت بالایی در پروستات، بافت‌های زنان، سینوس، شیر مادر، بزاق به دست می‌آید.
مقدار مصرف قرص لووفلوکساسین
قرص لووفلوکساسین را به صورت خوراکی با معده خالی (1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از غذا) طبق دستور پزشک، یک بار در روز مصرف کنید. در حین مصرف این دارو مایعات زیادی بنوشید، مگر اینکه پزشکتان دستور دیگری بدهد. این دارو را حداقل 2 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از مصرف سایر محصولاتی که ممکن است باعث کاهش اثربخشی آن شوند، مصرف کنید. برخی از این داروها یا محصولات شامل کویناپریل، سوکرالفات، ویتامین‌ها یا مواد معدنی (از جمله آهن، روی) و محصولات حاوی منیزیم، آلومینیوم یا کلسیم (مانند آنتی‌اسیدها، آب‌میوه‌های غنی‌شده با کلسیم) و… می‌باشد.
زمان مصرف قرص لووفلوکساسین
دوز و طول درمان بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ شما به درمان است. دوز مصرفی کودکان نیز بر اساس وزن است. برای بهترین اثر، این آنتیبیوتیک را در زمان‌های مساوی مصرف کنید. برای کمک به یادآوری، این دارو را هر روز در زمان معینی مصرف کنید. مصرف این دارو را تا اتمام مقدار کامل تجویز شده ادامه دهید، حتی اگر علائم پس از چند روز ناپدید شوند. قطع زودهنگام دارو ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود. اگر وضعیت شما ادامه یافت یا بدتر شد به پزشک خود اطلاع دهید.
نحوه مصرف قرص لووفلوکساسین
- قرص لووفلوکساسین برای درمان پنومونی اکتسابی از جامعه (سینه پهلو)، 500 میلی گرم یک بار در روز به مدت 7-14 روز یا 750 میلی گرم به صورت خوراکی یا تزریق وریدی یک بار در روز به مدت 5 روز استفاده میشود.
- این دارو برای پنومونی بیمارستانی 750 میلی گرم به صورت خوراکی با تزریق وریدی یک بار در روز به مدت 7-14 روز است.
- دوز پیشنهادی در جهت درمان سینوزیت حاد باکتریایی 500 میلی گرم یک بار روزانه برای 10-14 روز یا 750 میلی گرم به صورت خوراکی یا تزریق وریدی روزانه به مدت 5 روز است. فلوروکینولونها را برای بیمارانی که گزینه‌های درمانی دیگری برای سینوزیت حاد ندارند ذخیره کنید.
- دوز مصرفی برای تشدید حاد باکتریایی برونشیت مزمن، 500 میلی گرم به صورت خوراکی یا تزریق وریدی روزانه در روز به مدت ≥7 روز است. همچنین، برای سیاه زخم استنشاقی باید درمان پس از مواجهه صورت گیرد. دوز پیشنهادی برای سیاه زخم استنشاقی، 500 میلی گرم به صورت خوراکی روزانه یک بار به مدت 60 روز است که در اسرع وقت پس از قرار گرفتن در معرض بیماری باید مصرف شود.
لووفلوکساسین برای عفونت گلو
لووفلوکساسین ممکن است برای درمان عفونتهای شدید گلو ناشی از باکتریها از جمله فارنژیت یا التهاب حلق و لوزه، مورد استفاده قرار گیرد. اما به طور کلی، این دارو برای عفونتهای مقاوم یا شدید و در مواردی که سایر آنتی‌بیوتیک‌ها مؤثر نبوده‌اند، تجویز میشود.
قرص لووفلوکساسین به عنوان یک آنتیبیوتیک وسیع‌الطیف عمل میکند، اما برای درمان عفونتهای گلو می‌توانید از آنتیبیوتیکهای دیگری مانند آموکسی‌سیلین یا آزیترومایسین استفاده کنید که تأثیر خوبی بر باکتری‌های رایج این نوع عفونت‌ها دارند.
لووفلوکساسین برای عفونت ریه
لووفلوکساسین برای درمان عفونتهای شدید ریه مانند ذات‌الریه (پنومونی) و برخی از عفونتهای مجاری تنفسی پایین، تجویز میشود. این دارو به عنوان یک آنتیبیوتیک، روی بسیاری از باکتری‌هایی که می‌توانند باعث عفونتهای ریه شوند، مؤثر است.
موارد احتیاط
قبل از مصرف قرص لووفلوکساسین، اگر به آن یا یا سایر آنتی بیوتیک‌های کینولون (مانند سیپروفلوکساسین، موکسی فلوکساسین، افلوکساسین) حساسیت دارید، از مصرف خودداری کنید. در صورت داشتن سوابق پزشکی از جمله دیابت، مشکلات مفصلی یا تاندونی (مانند التهاب تاندون، بورسیت)، مشکلات کلیوی، اختلالات روانی و خلقی (مانند افسردگی)، یک بیماری خاص عضلانی (میاستنی گراویس)، مشکلات عصبی (مانند نوروپاتی محیطی)، اختلال تشنج، مشکلات عروق خونی و… با پزشک مشورت کنید. در ادامه به موارد احتیاط قرص لووفلوکساسین خواهیم پرداخت؛
- نوروپاتی محیطی؛ پلی نوروپاتی آکسونی حسی یا حسی حرکتی که آکسون‌های کوچک یا بزرگ را تحت تأثیر قرار می‌دهد و منجر به پارستزی، هیپوستزی، دیستزی و ضعف گزارش شده است. نوروپاتی محیطی ممکن است به سرعت پس از شروع رخ دهد و ممکن است به طور بالقوه دائمی شود.
- عوارض جانبی که معمولاً مشاهده میشود شامل تاندونیت، پارگی تاندون، آرترالژی، میالژی، نوروپاتی محیطی و اثرات سیستم عصبی مرکزی (توهم، اضطراب، افسردگی، بی خوابی، سردردهای شدید و گیجی) است. این واکنش‌ها می‌توانند ظرف چند ساعت تا چند هفته پس از شروع درمان از جمله در بیماران در هر سنی یا بدون عوامل خطر از قبل موجود رخ دهند. در صورت بروز اولین علائم یا علائم هر گونه واکنش جانبی جدی فوراً درمان را قطع کنید.
- خطر ابتلا به تاندونیت و پارگی تاندون مرتبط با فلوروکینولون در بیماران بالای 60 سال، در بیمارانی که داروهای کورتیکواستروئید مصرف می‌کنند و در بیمارانی که پیوند کلیه، قلب یا ریه دارند، افزایش می‌یابد. عوامل دیگری که ممکن است به طور مستقل خطر پارگی تاندون را افزایش دهند شامل فعالیت بدنی شدید، نارسایی کلیوی و اختلالات قبلی تاندون مانند آرتریت روماتوئید و… است.
- هیپوگلیسمی کشنده در بیماران مسن با یا بدون دیابت گزارش شده است. درمان سریع در صورت وجود علائم ضروری است.
- در درمان طولانی مدت، ارزیابی‌های دوره‌ای از عملکرد سیستم اندام (به عنوان مثال، کلیه، کبد، خون ساز) انجام دهید. تنظیم دوز در نارسایی کلیوی؛ سوپر عفونت ممکن است با درمان طولانی مدت یا مکرر آنتی بیوتیکی رخ دهد.
موارد هشدار جدی قرص لووفلوکساسین
- از آنجایی که خطر این عوارض جانبی جدی به طور کلی بیشتر از فواید آن برای بیماران مبتلا به سینوزیت حاد باکتریایی، تشدید حاد برونشیت مزمن و عفونتهای ادراری بدون عارضه است، فلوروکینولونها باید برای استفاده در بیماران مبتلا به این شرایط که هیچ گزینه درمانی جایگزینی ندارند، رزرو شود.
- برای برخی از عفونتهای باکتریایی جدی، از جمله سیاه زخم، بیماری طاعون و پنومونی باکتریایی، مزایای فلوروکینولونها بیشتر از خطرات است و مناسب است که آن‌ها به عنوان یک گزینه درمانی در دسترس باقی بمانند.
موارد منع مصرف قرص لووفلوکساسین
- حساسیت مفرط
عوارض قرص لووفلوکساسین
حالت تهوع و استفراغ، سردرد، خستگی، اسهال، درد قفسه سینه، یبوست، سرگیجه، راش، تنگی نفس، ادم، واکنش محل تزریق و… برخی از عوارض قرص لووفلوکساسین می‌باشد. به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند عوارض جانبی جدی ندارند. در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله بثورات پوستی، خارش و تورم (به ویژه در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فورا به پزشک مراجعه کنید. در ادامه به برخی عوارض قرص لووفلوکساسین خواهیم پرداخت؛
- حالت تهوع (7%)
- سردرد (6%)
- اسهال (5%)
- بی خوابی (4%)
- یبوست (3%)
- سرگیجه (3%)
- سوء هاضمه (2%)
- راش (2%)
- استفراغ (2%)
- درد قفسه سینه (1%)
- تنگی نفس (1%)
- ادم (1%)
- خستگی (1%)
- واکنش محل تزریق (1%)
- درد (1%)
- خارش (1%)
عوارض جانبی جدی قرص لووفلوکساسین
- فلوروکینولون‌های خوراکی و تزریقی با عوارض جانبی ناتوان کننده تاندونها، عضلات، مفاصل، اعصاب و سیستم عصبی مرکزی مرتبط هستند. فلوروکینولونها با عوارض جانبی ناتوان کننده و بالقوه غیرقابل برگشتی مرتبط هستند که با هم اتفاق افتاده است. برخی از این موارد شامل تاندونیت و پارگی تاندون، نوروپاتی محیطی و اثرات CNS است.
- بلافاصله دارو را قطع کنید و از مصرف فلوروکینولون‌های سیستمیک در بیمارانی که هر یک از این عوارض جانبی جدی را تجربه می‌کنند، خودداری کنید.
- این عوارض جانبی میتواند ساعت‌ها تا هفته‌ها پس از قرار گرفتن در معرض فلوروکینولونها رخ دهد و ممکن است دائمی باشد. همچنین؛ ممکن است ضعف عضلانی را در بیماران مبتلا به میاستنی گراویس تشدید کند. در بیماران با سابقه شناخته شده میاستنی گراویس باید از مصرف فلوروکینولونها اجتناب شود.
تداخل دارویی لووفلوکساسین
- تداخلات رده X (پرهیز): آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، آمیودارون، ب.ث.ژ (داخل مثانه‌ای)، واکسن وبا، فکسینیدازول، نادیفلوکساسین، پیموزاید، داروهای آنتی آریتمی کلاس IA طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، استرانسیوم رانلات
- افزایش اثرات داروها توسط لووفلوکساسین (سیستمیک): داروهای کاهنده قند خون، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک، موضعی)، آمیودارون، دلامانید، دمپریدون، هروئین، متادون، پورفیمر، داروهای ضدافسردگی طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، داروهای ضد سایکوز طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، داروهای آنتی آریتمی کلاس IA طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، داروهای آنتی آریتمی کلاس III طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، مهارکننده‌های کیناز طولانی کننده فاصله QT (خطر متوسط)، عوامل متفرقه طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)
- افزایش اثرات لووفلوکساسین (سیستمیک) توسط داروها: آمی سولپرید، آمفتامین‌ها، کورتیکواستروئیدها (سیستمیک)، دلامانید، فکسینیدازول، هالوپریدول، متیل فنیدات، نادیفلوکساسین، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، اندانسترون، پنتامیدین، پیموزاید، پروبنسید، مهارکننده‌های کیناز طولانی کننده فاصله QT (بیشترین خطر)، عوامل متفرقه طولانی کننده فاصله QT
مصرف لووفلوکساسین در دوران بارداری و شیردهی
اطلاعاتی در رابطه با خطر نقص مادرزادی عمده، سقط جنین یا پیامدهای نامطلوب مادر یا جنین با مصرف قرص لووفلوکساسین در دسترس نیست. تجویز خوراکی به موش‌ها و خرگوش‌های باردار در طول اندام‌زایی در دوزهای 9.4 برابر و 1.1 برابر حداکثر دوز توصیه‌شده برای انسان (MRHD)، به ترتیب منجر به تراتوژنیس نشد. سمیت جنینی در مطالعه موش‌ها گزارش شده است، اما در دوزهای تا 1.2 برابر حداکثر دوز توصیه شده برای انسان وجود ندارد.
تاثیر قرص لووفلوکساسین در شیردهی
دارو به دنبال تجویز داخل وریدی و خوراکی در شیر انسان وجود دارد. هیچ اطلاعاتی در مورد تأثیرات بر تولید شیر یا شیردهی شیرخوار وجود ندارد. به دلیل خطرات احتمالی عوارض جانبی جدی، در نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند، یک زن شیرده ممکن است شیر مادر را در طول درمان و دو روز دیگر (پنج نیمه عمر) پس از آخرین دوز، پمپاژ و دور ریختن شیر مادر را در نظر بگیرد.
از طرف دیگر، به یک زن شیرده توصیه کنید که شیردهی در طول درمان و دو روز دیگر (پنج نیمه عمر) پس از آخرین دوز توصیه نمیشود. برای سیاه زخم استنشاقی (پس از قرار گرفتن در معرض)، در طول حادثه‌ای که منجر به قرار گرفتن در معرض سیاه زخم میشود، ارزیابی خطر-فایده ادامه شیردهی در زمانی که مادر (و احتمالاً نوزاد) از این دارو استفاده میکند، ممکن است قابل قبول باشد.
شرایط نگهداری قرص لووفلوکساسین
قرص لووفلوکساسین باید در دمای اتاق و به دور از نور نگهداری شود. توجه داشته باشید که اشکال دارویی مختلف از جمله قرص، شربت، شیاف، کرم، محلول تزریقی و… باید دور از دسترس کودکان و حیوانات نگهداری شوند.
کلام آخر قرص لووفلوکساسین
این مقاله به بررسی درمان عفونتهای باکتریایی با قرص لووفلوکساسین، از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز پرداخت. این دارو با مهار رشد و تکثیر باکتریها میتواند عفونتهای متنوعی را درمان کرده و به بیمار کمک کند تا از علائم ناخوشایند و مشکلات ناشی از عفونت رهایی یابد. با این حال، مصرف لووفلوکساسین به دلیل خطرات و عوارض جانبی احتمالی آن، به‌ویژه برای کودکان، زنان باردار و افراد حساس، نیازمند تجویز دقیق پزشک و رعایت دوز و مدت مصرف است.
