پوست مرغی چیست؟
پوست مرغی یکی از بیماری‌های پوستی است که بسیاری آن را با نام کراتوز پیلاریس نیز ممکن است بشناسند. بیماری پوست مرغی باعث به وجود آمدن برجستگی‌های بسیار ریزی بر روی سطح پوست می‌شود. این برجستگی‌ها بدون هیچ دردی هستند و معمولا در اطراف فولیکول مو زیاد هستند. این برجستگی‌ها از کراتین اضافی تشکیل می‌شوند. کراتین پروتئینی است که به شکل گیری مو، ناخن و لایه بیرونی پوست (اپیدرم) کمک می‌کند.
رنگ برجستگی‌هایی که به دلیل پوست مرغی ایجاد می‌شود معمولا قرمز، قهوه‌ای یا سفید هستند، همچنین ممکن است رنگ خاصی نداشته باشند و همرنگ با پوست شما باشند. برجستگی‌هایی که به دلیل بیماری پوست مرغی ایجاد می‌شود میتواند در هر قسمتی از بدن شما که فولیکول‌های مو وجود دارد، ظاهر شود، اما بیشتر در بازوها قابل مشاهده هستند.
پوست مرغی چه کسانی را مبتلا می‌کند؟
پوست مرغی معمولا در نوزادان، کودکانی که تازه شروع به راه رفتن کردند و نوجوانان شایع‌تر است. این بیماری اغلب در دوران بلوغ بدتر نیز می‌شود. شرایط دیگری نیز وجود دارد که باعث می‌شود احتمال دچار شدن به بیماری پوست مرغی را افزایش می‌دهد. این شرایط عبارتند از:
- روشن بودن پوست
- ابتلا به برخی از بیماری‌های پوستی مانند اگزما یا ایکتیوز ولگاریس
- کم کاری تیروئید
- آسم
- سندرم کوشینگ
- دیابت
- سندرم داون
- چاقی
علائم پوست مرغی شدن بدن
یکی از مهمترین نشانه‌های پوست مرغی شدن بدن، برجستگی‌هایی است که روی بدن تشکیل می‌شود. این برجستگی‌ها روی پوست شما تقریبا شبیه به برجستگی‌های روی توت فرنگی است. به غیر از این نشانه، پوست مرغی شدن بدن ممکن است هیچ علائم دیگری نداشته باشد. برخی از علائمی که به دلیل این بیماری ممکن است در برخی افراد دیده شود عبارتند از:
- خارش پوست
- خشکی پوست به ویژه در پشت بازوها و پاها
- تحریک شدن برجستگی‌ها و در نتیجه تغییر رنگ برجستگی‌ها
- شبیه شدن پوست به سنباده و اصطلاحا خشن شدن پوست
- بدتر شدن برجستگی‌ها در زمان خشکی هوا
این علائم ممکن است با علائم سایر بیماری‌ها مشابه باشد. به عنوان مثال بیماری پسوریازیس، اگزما، آلرژی و عفونت‌های قارچی نیز می‌توانند باعث خارش و یا خشکی پوست شوند. بنابراین در صورتی که این علائم را مشاهده کردید حتما باید به پزشک مراجعه کنید تا به صورت دقیق‌تر معاینه شوید و بیماری شما دقیق‌تر تشخیص داده شود.
علت پوست مرغی شدن بدن
برجستگی‌هایی که هنگام ابتلا به کراتوز پیلاریس قابل مشاهده هستند، در واقع مجموعه‌ای از پروتئین کراتین هستند. گاهی اوقات این برجستگی‌ها با جوش‌های کوچک اشتباه گرفته می‌شوند. در حالت معمولی کراتین‌ها از طریق منافذ پوست خارج می‌شوند اما زمانی که این منافذ را مسدود کند باعث به وجود آمدن این برجستگی‌ها می‌شود. با توجه به اینکه معمولا کودکان و نوجوانان دچار این بیماری می‌شوند، برخی متخصصان تصور می‌کنند که عامل ژنتیکی باعث به وجود آمدن این بیماری می‌شود و آن را بیماری ارثی می‌دانند.
به غیر از ژنتیک و ارثی بودن این بیماری، برخی بیماری‌ها مانند اگزما میتواند احتمال پوست مرغی شدن بدن را افزایش دهد. اگزما یک بیماری شایع پوستی مزمن است که باعث می‌شود پوست شما دچار تغییر رنگ شود و خارش‌های شدیدی نیز ایجاد کند.
برجستگی‌های پوست مرغی در کدوم نواحی از بدن دیده می‌شود؟
برجستگی‌های پوست مرغی در بیشتر موارد بر روی بازوها قابل مشاهده است اما با این حال در سایر نواحی بدن نیز ممکن است قابل مشاهده باشد. این نواحی عبارتند از:
- صورت (گونه ها، گردن یا زیر چشمان شما)
- پاها (ران ها)
- قفسه سینه
- ساعد
نحوه تشخیص پوست مرغی شدن بدن
همانطور که گفته شد برخی از علائم این بیماری میتواند با سایر بیماری‌ها مانند اگزما یکسان باشد. به همین دلیل علائم این بیماری برخی خصوصیات دارد که می‌توانید از این خصوصیات برای تشخیص دقیق‌تر بیماری استفاده کنید. به این مورد دقت داشته باشید که این خصوصیات به صورت حدودی هستند و برای تشخیص دقیق باید به پزشک مراجعه کنید.
احساس درد
برجستگی‌هایی که بر روی پوست در بیماری پوست مرغی به وجود میایند هیچ احساس دردی به وجود نمیاورد. بنابراین در صورتی که برجستگی‌های پوست خود را لمس کردید و احساس درد کردید می‌توانید متوجه شوید که مشکل شما پوست مرغی نیست.
خارش یا خشکی
برجستگی‌های روی پوست میتواند باعث خشک شدن پوست یا خارش‌های شدید شود. بنابراین اطراف برجستگی‌ها را بررسی کنید و بیبنید پوست شما دچار خشکی شده است.
خشن شدن پوست
زمانی که بعد از ایجاد برجستگی‌های روی پوست به بیماری پوست مرغی مشکوک شدید می‌توانید بر روی پوست خود دست بکشید. در این بیماری برجستگی‌ها و پوست شما هنگام لمس شدن باید مانند کاغذ سنباده، خشن باشد.
درمان بیماری پوست مرغی
بیماری پوست مرغی به صورت کلی جزو بیماری‌های مضر و آسیب‌زا نیست و معمولا نیازی به درمان ندارد. در برخی افراد این برجستگی‌ها معمولا به خودی خود از بین می‌رود و در سنین ۳۰ سالگی کمتر دیده می‌شود. همچنین ممکن است بعد از دچار شدن به این بیماری، برجستگی‌ها در تابستان از بین بروند و مجدد در زمستان پدید بیایند. با تمام این موارد در صورتی که برجستگی‌های بیماری پوست مرغی موجب آزار شما می‌شود برخی روش‌ها میتواند به کاهش آن‌ها کمک کند. برخی از روش‌ها برای درمان پوست مرغی عبارت است از:
استفاده از لوسیون‌های مخصوص بدن
خشکی پوست میتواند علائم این بیماری را تشدید کند. در صورتی که پوست شما دچار خشکی هست باید سعی کنید پوست خود را هیدراته نگه دارید. خرید کرم مرطوب کننده و آبرسان و استفاده مسمتر از آن‌ها میتواند از خشکی پوست جلوگیری کند. سعی کنید هر روز چندین بار از مرطوب کننده استفاده کنید، به خصوص بعد از دوش گرفتن در حالی که پوست شما هنوز مرطوب است.
کرمهای دارویی
برخی از کرم‌ها که خاصیت دارویی دارند می‌توانند به بهبود علائم شما کمک کنند. سعی کنید از کرم‌هایی استفاده کنید که در ترکیبات آن‌ها اوره، آلفا هیدروکسی اسیدها، اسید سالیسیلیک و اسید گلیکولیک به کار رفته است. کرمهای ویتامین A نیز می‌توانند به بهبود علائم این بیماری کمک کنند.
لایه برداری
هنگام دوش گرفتن یا حمام کردن، از لیف لوفا، دستمال یا ژل لایه بردار یا اسکراب استفاده کنید و برای لیف کشیدن بدن خود از حرکات دایره‌ای استفاده کنید. این کار میتواند به لایه برداری و از بین بردن یک لایه پوست مرده از روی سطح پوست شمات کمک کند.
درمان‌های لیزری
زمانی که پوست مرغی شدن بدن باعث تغییر رنگ پوست به دلیل تغییر رنگ برجستگی‌ها شود، پزشکان ممکن است لیزر را توصیه کنند.
مراقبت‌های خانگی برای درمان بیماری پوست مرغی
به غیر از انجام روش‌های بالا مراقبت‌هایی که در خانه انجام می‌شود اهمیت خیلی زیادی دارد. این مراقبت‌ها باعث می‌شوند تا از خشکی پوست جلوگیری شود و علائم بیماری پوست مرغی شدیدتر نشوند. برخی از این مراقبت‌ها عبارتند از:
- دوش گرفتن کوتاهتر (۱۵ دقیقه یا کمتر)
- استفاده از آب ولرم به جای آب داغ
- استفاده از یک صابون لایه بردار ملایم در حمام
- استفاده روزانه از مرطوب کنندهها
سخن پایانی
در این مطلب از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز به بررسی کامل بیماری پوست مرغی پرداختیم. این بیماری که با نام کراتوز پیلاریس نیز شناخته می‌شود ممکن است به دلیل ظاهر خود باعث نگرانی بسیاری از افراد باشد، اما جای نگرانی نیست چون این مشکل پوستی هیچ عارضه خطرناکی ندارد و با برخی روش‌ها تا جای ممکن می‌توان آن را کاهش نیز داد.
