پرخاشگری می تونه موجب آسیب جسمی و عاطفی به دیگران بشه. این حالت ممکنه از سورفتار روحی تا سورفتار فیزیکی رو شامل بشه، همچنین می تونه باعث صدمه به خود بشه.
پرخاشگری یا رفتار تهاجمی مرزهای اجتماعی رو نقض می کنه که این می تونه منجر به خرابی در روابط شما بشه. این می تونه آشکار یا محرمانه باشه. حوادث تهاجمی گاه و بیگاه در شرایط مختلف در جامعه رایج و حتی طبیعی هستن. با این حال، اگه به طور مرتب رفتار یا تکرار رفتارهای تهاجمی دارید، باید با پزشک حتما صحبت کنید.
هنگامی که شما در رفتار تهاجمی شرکت می کنید، ممکنه احساس تحریک پذیر و بی قرار داشته باشید.به طور کلی انسان دارای هیجانات احساسی زیادیه و از اون جمله می شه خشم و به تبع اون پرخاشگری رو نام برد. خشم یکی از نعمت های خداوند به انسانه که اگر در مواقع مناسب خودش بروز داده بشه نه تنها مضر نیست بلکه راهگشای بسیاری از مسائل هم هست. اما پرخاشگری و بی صبری در این عصر یکی از معضلات زندگی انسان ها و جوامع بشری به شمار میاد؛ چراکه از حد طبیعی خود فراتر میره و مثل بیماری همه گیر شده است. با ما در این مطلب از مجله داروخانه اینترنتی مثبت سبز همراه باشید.
معنای لغوی پرخاشگری
پرخاشگری از ریشه ی لاتین (aggredi) گرفته شده و به معنای جلو رفتن برای حل یک مشکله. در زیان فارسی هم پرخاشگری از مصدر پرخاش هست که به معنای جنگ و جدال هست.
پرخاشگری عبارتست از عدم کنترل رفتار در برابر موقعیت های ناخواسته و از پیش تعیین شده و پرخاشگری به رفتاری اطلاق می شه که هدف از اون نابود کردن خود یا افراد و یا صدمه رسوندن به اونهاست.
چه چیزی باعث رفتار تهاجمی میشه؟
چیزهای زیادی می تونن رفتار شما رو شکل بدن، اینها می تونن شامل موارد زیر بشن:
- سلامت جسمانی
- سلامت روان
- ساختار خانواده
- روابط با دیگران
- کار یا محیط مدرسه
- اجتماعی یا اقتصادی اجتماعی
- صفات فردی
- تجارب زندگی
به عنوان یک بزرگسال، شما ممکنه به شدت در پاسخ به تجربیات منفی عمل کنید. به عنوان مثال، هنگامی که احساس نا امیدی می کنید، ممکنه رفتار تهاجمی داشته باشید. رفتار تهاجمی شما هم ممکنه به افسردگی، اضطراب، PTSD یا سایر شرایط سلامت روان مرتبط باشه.
بسیاری از شرایط سلامت روانی می تونن به رفتار پرخاشگرایانه کمک کنن. به عنوان مثال، این شرایط عبارتند از:
- اختلال طیف اوتیسم
- اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD)
- اختلال دو قطبی
- جنون جوانی
- اختلال رفتاری
- اختلال انفجاری متناوب
- اختلال استرس پس از ضربه (PTSD)
خسارت و آسیب های مغزی هم می تونن توانایی شما برای کنترل تجاوز و محدود کنن. شما ممکنه آسیب مغزی رو با شرایط زیر تجربه کنید:
- سکته مغزی
- آضربه به سر
- عفونت های خاص
- بیماری های خاص
شرایط مختلف سلامت به شیوه های مختلف به پرخاشگری کمک می کنه. به عنوان مثال، اگر اختلال اوتیسم یا اختلال دوقطبی داشته باشید، ممکنه در صورت احساس ناامیدی یا عدم توانایی در مورد احساسات خود صحبت کنید و یا اگه اختلال رفتاری دارید، به طور قاطعانه عمل می کنید!
تشریح اصطلاح پرخاشگری
پرخاشگری اصطلاحی بسیار کلی برای انواع گوناگونی از اعمال همراه با حمله و خشونت است.پرخاشگری در اصطلاح رفتار تهاجمی هست که شخص به قصد صدمه و آسیب رسوندن یه افراد یا اشیا از خودش نشون میده.
پرخاشگری، دفاع کردن از حقوق خود به شیوه ای خصمانه است و هدف پرخاشگر گرفتن امتیاز از دیگران است.
به طور کلی افراد پرخاشگر سعی می کنن نیاز ها و خواسته هاشون رو از طریق تسلط، توهین و تحقیر دیگران برآورده کنن. پرخاشگری نشون دهنده اینکه فرد فقط به فکر خودش هست و به حقوق دیگران احترام نمیذاره.
علل پرخاشگری در کودکان
پرخاشگری در کودکان می تونه ناشی از عوامل متعددی باشه که این می تونه شامل موارد زیر باشه:
- مهارت های ارتباطی ضعیف
- شرایط بهداشتی پایه ای
- استرس یا سرخوردگی
فرزند شما ممکنه رفتارهای مخرب یا خشونت آمیز رو که در زندگی روزانه خود مشاهده می کنه، تقلید کنه. اونها ممکنه از اعضای خانواده، معلمان یا همسالان خود الگو برداری کنن.
شما می تونید به طور موقت اون رو با نادیده گرفتن و یا تنبیه پاسخگو باشید.
گاهی اوقات، بچه ها به علت ترس و یا سوء ظن به این نوع ررفتار روی میارن؛ در میان کودک مبتلا به اسکیزوفرنی، بیماری پارانویا یا سایر انواع روان درمان این مشکل شایع تر هم هست.
اگر کودکی اختلال دوقطبی داشته باشه، ممکنه در دوران مانیک شرایط خود، پرخاشگری کنه و یا اگر اونها افسردگی داشته باشند، ممکن است زمانی که احساس تحریک می کنن، تهاجمی رفتار کنن.
این مشکل در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم یا اختلالات شناختی بسیار رایجه. اگه اونها ناامید بشن، ممکنه نتونن وضع و ناامیدی خودشون رو توضیح بدن یا توصیف کنن؛ که این می تونه باعث بشه که با رفتار خشونت آمیز رفتار کنن.
علل رفتار تهاجمی در نوجوانان
رفتار تهاجمی در نوجوانان شایع تر هست. به عنوان مثال، بسیاری از نوجوانان دائما دعوا کردن رو دوست دارن و برای این کار استدلال های محکمی رو هم دارن. بلوغ همچنین می تونه شرایط استرس زایی برای بسیاری از نوجوانان باشه.
چگونه رفتار تهاجمی درمان می شه؟
برای درمان با رفتار تهاجمی، باید علل اساسی اون رو شناسایی کنید. ممکنه با صحبت کردن با کسی درباره احساساتتون بتونید میزان عصبانیتتون در بعضی موارد کمتر کنید.
می تونید از طریق تغییر دادن شیوه زندگی یا حرفه خودتون از شرایط استرس زا دوری کنید.
شما همچنین می تونید استراتژی هایی برای مقابله با موقعیت های ناامید کننده ایجاد کنید. به عنوان مثال، شما می توانید یاد بگیرید که چگونه به طور آشکارا و صادقانه ارتباط برقرار کنید، بدون اینکه تهاجمی باشید.
پزشک شما ممکن است روان درمانی رو برای کمک به درمان رفتار پرخاشگری توصیه کنه. برای مثال، درمان رفتاری شناختی (CBT) می تونه به شما در یادگیری نحوه کنترل رفتار شما کمک کنه. این می تونه به شما در ایجاد مکانیزم های مقابله کمک کنه. همچنین می تونه به شما در درک پیامدهای اعمالتون کمک کنه. گفتگو درمانی گزینه دیگه ای است که می تونه به شما در درک علل تجاوز تون کمک کنه، همچنین می تونه به شما از طریق تخلیه احساسات منفی کمک کنه.
در بعضی موارد، پزشک شما ممکنه داروهایی برای درمان رفتار پرخاشگرایانه شما تجویز کنن. به عنوان مثال، اونها ممکنه داروهای ضد صرع (AED) مانند فنوتیوین و کاربامازپین برای شما تجویز کنن. اگر شما مبتلا به اسکیزوفرنی، اختلال آلزایمر یا اختلال دوقطبی هستید، ممکنه تثبیت کننده های خلق برای شما تجویز کنن، اونها همچنین ممکنه شما رو مجذوب مکمل های اسید چرب امگا 3 کنن.
به طور کلی برنامه درمان شما بسته به علل زیرین رفتار تهاجمی شما متفاوته، با پزشک خود صحبت کنید تا بیشتر در مورد وضعیت و گزینه های درمان خود بدانید.
