1. خستگی شدید و بیدلیلی
کی از اولین و رایجترین نشانههای اماس، خستگی ناگهانی و مفرط است که با استراحت برطرف نمیشود. این نوع خستگی ممکن است ساعتها یا روزها ادامه پیدا کند و تأثیر منفی بر فعالیتهای روزمره بگذارد.اگر همیشه احساس خستگی میکنید، حتی بعد از خواب کافی، بهتر است این موضوع را جدی بگیرید.
2. بیحسی یا گزگز در دستها و پاها
بیحسی یا سوزنسوزن شدن گهگاهی ممکن است طبیعی باشد، اما اگر این حالت مکرراً در یک سمت بدن یا در اندام خاصی رخ دهد، میتواند از علائم اولیه اماس باشد. این حس معمولاً در دستها، پاها یا حتی صورت ظاهر میشود.
اگر این علائم را تجربه میکنید، مخصوصاً اگر همراه با خستگی یا ضعف باشد، به پزشک مراجعه کنید.
3. تاری دید یا دوبینی موقت
بیش از ۵۰ درصد مبتلایان به اماس، مشکلات بینایی را تجربه میکنند. برخی افراد متوجه تغییرات خفیف بینایی مثل تاری دید، دوبینی یا کاهش دید در یک چشم میشوند، اما آن را جدی نمیگیرند.
- تاری دید
- دوبینی
- درد چشم
- کاهش دید در یک یا هر دو چشم
اگر متوجه تغییرات ناگهانی در بینایی خود شدید، آن را به استرس یا خستگی نسبت ندهید.
4. مشکلات تعادلی و سرگیجه
سرگیجه یا احساس عدم تعادل از دیگر نشانههای خاموش اماس است. اگر بدون دلیل مشخصی احساس گیجی یا ناپایداری در راه رفتن دارید، این میتواند نشانهای از اختلال در عملکرد سیستم عصبی باشد.
اگر این مشکل تکرار شود، بهتر است آن را پیگیری کنید.
5. ضعف عضلانی و احساس سنگینی در اندامها
یکی از نشانههای خاموش اماس، ضعف یا احساس سنگینی در پاها و بازوها است که میتواند باعث شود فرد بهسختی راه برود یا اجسام را نگه دارد.
6. دردهای عضلانی و اسپاسم (گرفتگی عضلانی)
برخی از بیماران مبتلا به اماس ممکن است اسپاسمهای ناگهانی و دردناک را در عضلات خود تجربه کنند که بدون علت مشخصی رخ میدهند.
7. مشکلات مثانه و روده
یکی از علائم کمتر شناختهشده اماس، تغییر در عملکرد مثانه و روده است. نشانههایی مانند تکرر ادرار، احساس عدم تخلیه کامل، یبوست مداوم یا بیاختیاری ادرار ممکن است ناشی از آسیب عصبی در اماس باشد.
8. کاهش تمرکز و مشکلات حافظه
بسیاری از مبتلایان به اماس با مشکلات شناختی مواجه میشوند، از جمله:
• فراموشیهای کوچک
• مشکل در تمرکز و پردازش اطلاعات
• کاهش توانایی حل مسائل
اگر متوجه تغییراتی در عملکرد ذهنی خود شدهاید، آن را فقط به استرس یا افزایش سن نسبت ندهید.
9. نوسانات خلقی و افسردگی
افسردگی، اضطراب و تغییرات ناگهانی خلقوخو در افراد مبتلا به اماس حتی قبل از بروز علائم فیزیکی ظاهر میشود. دلیل این موضوع، تأثیر بیماری بر سیستم عصبی و تغییرات در انتقالدهندههای عصبی مغز است. اگر بدون دلیل خاصی دچار تغییرات خلقی مکرر هستید، بهتر است این موضوع را بررسی کنید.
۱۰. حساسیت به گرما
افراد مبتلا به اماس ممکن است هنگام قرار گرفتن در معرض گرما (مثل حمام آب گرم یا هوای گرم) دچار تشدید علائم شوند. این موضوع میتواند نشانهای از بیماری باشد.
چرا تشخیص علائم خاموش اماس دشوار است؟
تشخیص علائم خاموش اماس دشوار است زیرا این علائم معمولاً ملایم و پنهان هستند و ممکن است با علائم بیماریهای دیگر اشتباه گرفته شوند.
بسیاری از افراد مبتلا به اماس ممکن است این علائم را به دلیل خستگی، استرس یا مشکلات دیگر نادیده بگیرند و در نتیجه به تشخیص دیرهنگام منجر شود. همچنین، این علائم ممکن است به طور متناوب و غیرقابل پیشبینی بروز کنند و به همین دلیل نمیتوانند به راحتی به عنوان نشانهای از یک بیماری خاص شناخته شوند.
علاوه بر این، برخی از علائم ممکن است به سرعت خود را نشان دهند و بهطور طبیعی کاهش یابند، به طوری که فرد فکر میکند مشکل برطرف شده است، در حالی که در واقع ممکن است نشانهای از اماس باشد.
چرا نباید علائم خاموش اماس را نادیده بگیریم؟
اماس یک بیماری مزمن اما قابل کنترل است، به شرطی که زود تشخیص داده شود. اگر چند مورد از این علائم را بهطور مداوم تجربه میکنید، مراجعه به متخصص مغز و اعصاب میتواند به تشخیص سریعتر و مدیریت بهتر بیماری کمک کند.
بیشتر بخوانید: آشنایی با بیماری ام اس: از علائم تا درمان
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر چندین علامت از موارد بالا بهطور مکرر و بدون دلیل مشخصی تکرار شد، بهتر است با یک پزشک متخصص مغز و اعصاب مشورت کنید. انجام آزمایشهایی مانند MRI، بررسی مایع نخاعی و آزمایشهای عملکرد عصبی میتوانند به تشخیص دقیق بیماری کمک کنند. اماس یک بیماری پیشرونده اما قابلکنترل است. تشخیص زودهنگام و شروع درمان میتواند به بهبود کیفیت زندگی بیمار کمک کند.
سخن پایانی
در این مطلب از داروخانه آنلاین مثبت سبز به معرفی علائم خاموش اماس پرداختیم. بیماری اماس یکی از چالشهای پیچیدهای است که ممکن است علائم آن بهطور خاموش و پنهان در بدن بروز کند. به همین دلیل، تشخیص زودهنگام و آگاهی از علائم خاموش این بیماری بسیار مهم است. نادیده گرفتن این علائم میتواند منجر به تشخیص دیرهنگام و پیچیدهتر شدن روند درمان شود. بنابراین، هر گونه تغییر غیرعادی در وضعیت جسمی یا روانی خود را جدی بگیرید و در صورت نیاز به پزشک مراجعه کنید. با تشخیص و درمان به موقع، میتوان از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.