طول عمر بیماران پارکینسون چقدر است؟
به صورت کلی متوسط طول عمر یا میانگین عمر افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند با افرادی که بدون این بیماری زندگی می‌کنند تفاوتی ندارد و مشابه یکدیگر هستند. با این حال برخی عوامل وجود دارد که می‌تواند بر روی این سن تاثیر بگذارد و شدت کم یا زیاد بودن علائم را مشخص کند.
عوامل موثر بر طول عمر بیماران پارکینسون
عوامل مختلفی بر طول عمر بیماران مبتلا به پارکینسون تأثیر می‌گذارند. این عوامل را می‌توان به دو دسته کلی عوامل زیستی و عوامل مرتبط با سبک زندگی تقسیم‌بندی کرد. این عوامل به غیر از تاثیر بر روی طول عمر موجب تاثیر بر شدت علائم پارکینسون نیز میشود. در ادامه به بررسی این عوامل پرداخته میشود.
سن شروع بیماری
سن آغاز بیماری، یکی از مهم‌ترین عواملی است که می‌تواند طول عمر بیماران پارکینسون را تحت تأثیر قرار دهد. تحقیقات نشان می‌دهند که افرادی که پارکینسون در سنین بالاتر برای آن‌ها شروع میشود، به طور معمول علائم پارکینسون را شدیدتر تجربه می‌کنند و بیماری سرعت بیشتری در آسیب زدن دارد که منجر به کاهش طول عمر آن‌ها میشود. در مقابل، افرادی که پارکینسون در سنین پایین‌تر برای آن‌ها تشخیص داده میشود، معمولا طول عمر بیشتری دارند، اما ممکن است به دلیل داشتن بیماری برای مدت طولانی‌تر، از کیفیت زندگی پایین‌تری برخوردار باشند.
شدت و نوع علائم
نوع و شدت علائم پارکینسون نیز می‌تواند تأثیر مستقیمی بر طول عمر بیماران داشته باشد. افرادی که علائم شدیدتر حرکتی و غیرحرکتی (مانند مشکلات خواب، افسردگی و زوال عقل) را تجربه می‌کنند، احتمالا طول عمر کوتاه‌تری خواهند داشت. به‌خصوص زوال عقل و افسردگی، دو عامل غیرحرکتی هستند که می‌توانند به طور جدی بر کیفیت و طول عمر بیمار تأثیر بگذارند.
روش‌های درمان بیماری
استفاده از درمان‌های مناسب و مدیریت موثر بیماری می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر طول عمر بیماران پارکینسون داشته باشد. درمان‌هایی مانند دارودرمانی با استفاده از قرص لوودوپا، دیپ برین استیمولیشن (تحریک عمیق مغز) و تمرینات فیزیکی، نقش موثری در کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران دارند. هرچند که این روش‌ها که برای درمان پارکینسون هستند، ممکن است به طور کامل پیشرفت بیماری را متوقف نکنند، اما می‌توانند به بهبود عملکرد بدن و کاهش سرعت پیشروندگی بیماری کمک کنند و در نتیجه طول عمر بیمار را افزایش دهند.
رژیم غذایی
تغذیه یکی از بخش‌های مهم زندگی هر فرد است که در زمان بیمار شدن اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. در بیماران پارکینسون نیز تغذیه نقش مهمی دارد و می‌تواند بر روی شدن علائم این بیماری تاثیر گذار باشد. با شناخت غذاهای مضر برای پارکینسون و جایگزین این غذاها با مواد غذایی که می‌توانند نیاز بدن شما به ویتامین‌ها و مواد مغذی را در طول این بیماری پاسخ دهند، می‌تواند بر روی کیفیت زندگی این بیماران تاثیر زیادی بگذارد.
آیا بیماری پارکینسون کشنده است؟
بیماری پارکینسون جزو بیمای‌های کشنده نیست، اما با این حال عوارض‌هایی ایجاد می‌کند که می‌تواند زندگی کردن را سخت کند. همچنین برخی از این عوارض‌ها می‌توانند به صورت غیر مستقیم باعث اتفاقات ناگوار مانند مرگ شود. به عنوان مثال یکی از آزمایشاتی که بر روی ۲۱۹ نفر مبتلا به بیماری پارکینسون ایدیوپاتیک صورت گرفته ۴۵٪ از این افراد بر اثر ذات الریه مرده اند. ایدیوپاتیک به بیماری گفته میشود که علت آن به صورت دقیق مشخص نیست.
مراحل بیماری پارکینسون
بیماری پارکینسون به صورت کلی پنج مرحله دارد که هر مرحله با توجه به شدت بیماری به نحوی بر روی کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری تاثیر می‌گذارد.
مرحله ۱
در طول مرحله اول، علائم این بیماری خفیف هستند و بعید است بر عملکرد روزانه تاثیر خاصی بگذارد. همچنین در طی این مرحله، بیماری تاثیر زیادی بر روی طول عمر بیماران پارکینسون ندارد. در طول این مرحله، علائم خفیف هستند و بر عملکرد روزانه یا امید به زندگی شخص تأثیر نمی‌گذارند. علائم اولیه بیماری در این مرحله ممکن است شامل لرزش دست و پا، تغییر در وضعیت بدنی، راه رفتن و حالات صورت باشد.
مرحله ۲
علائم مرحله دوم این بیماری کمی شدیدتر از علائم مرحله اول هستند و از نظر شدت به متوسط تقسیم‌بندی میشود. در این مرحله، بیماری پارکینسون کمی بر روی کارهای معمول روزمره اختلال ایجاد می‌کند اما همچنان تاثیری بر روی طول عمر بیماران پارکینسون ندارد. پیشرفت بیماری از مرحله اول تا دوم ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد. علائم بیماری در این مرحله عبارتند از:
- سفتی عضلات
- مشکل در راه رفتن
- مشکلات گفتاری
- تغییرات قابل توجه در وضعیت بدن
مرحله ۳
در این مرحله افرادی که دچار این بیماری هستند ممکن است با مشکلات بیشتری در حرکت کردن و انجام کارهای روزمره خود مواجه باشند اما هنوز می‌توانند به صورت مستقل کارهای روزمره خود را مدیریت کنند. در این مرحله زمین خوردن بیماران بسیار شایع‌تر است. مرحله سه نیز مانند دو مرحله قبل ممکن است بر روی طول عمر این بیمارات تاثیر خاصی نداشته باشد اما عوارض‌های این بیماری مانند نداشتن تعادل و زمین خوردن می‌توانند باعث مشکلات بسیار جدی و خطرناکی باشند.
مرحله ۴
علائم بیماری در این مرحله شدت خیلی بیشتری پیدا می‌کند. این شدت به صورتی است که شخص برای بسیاری از کارهای روزمره خود ناتوان میشود و به کمک شخص دیگری نیاز دارد. در این مرحله به دلیل نگرانی‌هایی که وجود دارد برای آسیب دیدن بیمار، بهتر است شخص به تنهایی زندگی نکند و یک همراه داشته باشد تا در کارهای شخصی نیز به او کمک کند.
مرحله ۵
آخرین و شدیدترین مرحله از بیماری پارکینسون مرحله پنجم است که شخص در آن به صورت کامل از فعالیت روزمره خود ناتوان میشود. در این مرحله راه رفتن و ایستادن نیز ممکن است مشکل باشد و شخص نیاز به ویلچر داشته باشد. کسانی که در مرحله ۵ هستند همیشه و برای همه فعالیت‌ها به کمک نیاز دارند. توهم و هذیان گفتن در این مرحله شایع است و ۲۰ تا ۴۰ درصد از افراد مبتلا به این بیماری را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در مرحله ۵، افراد ممکن است بیشتر مستعد آسیب‌دیدگی و عفونت باشند که می‌تواند به صورت مستقیم بر روی طول عمر بیماران پارکینسون تاثیر بگذارد.
سخن پایانی
در این مطلب از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز به بررسی طول عمر بیماران پارکینسون و عوامل موثر بر آن پرداختیم. هر زمان که شخصی دچار بیماری میشود که همراه با عوارض‌های جدی و خطرناک است اولین نگرانی تاثیر این بیماری بر روی طول عمر شخص است. در حالت کلی عوامل مختلفی وجود دارد که می‌تواند بر روی این مسئله تاثیر بگذارد اما در صورت تشخیص زود هنگام بیماری و رعایت برخی موارد طول عمر بیماران پارکینسون با طول عمر افراد عادی تفاوتی ندارد و می‌توانند به سادگی زندگی کنند.
