عفونت‌های دستگاه ادراری (UTI)
عفونت‌های دستگاه ادراری بیشتر با مصرف آنتی بیوتیک‌ها درمان می‌شوند. اگر درد شما شدید باشد، ممکن است فنازوپیریدین برای شما تجویز شود. فنازوپیریدین یکی از انواع قویترین قرص سوزش ادرار است. این دارو ممکن است رنگ ادرار را به قرمز مایل به نارنجی تغییر دهد و لباس‌های زیر را لکه‌دار کند.
بیشتر بخوانید: دلایل ابتلا و راه های درمان عفونت مجاری ادراری
سیستیت و پیلونفریت
این عفونت‌ها که معمولا توسط باکتری‌ها ایجاد می‌شوند، با آنتی بیوتیک‌های خوراکی درمان می‌شوند. برای پیلونفریت شدید همراه با تب بالا، لرز و استفراغ، ممکن است آنتی بیوتیک داخل وریدی تجویز شود.
اورتریت
اورتریت با آنتی بیوتیک درمان می‌شود. نوع آنتی بیوتیک مورد استفاده بستگی به این دارد که کدام عفونت باعث اورتریت شده است.
واژینیت
تریکومونیازیس و واژینوز باکتریایی با آنتی بیوتیک درمان شده و عفونت‌های مخمری با داروهای ضد قارچ درمان می‌شوند. این داروها به صورت قرص خوراکی، شیاف یا کرم عرضه می‌شوند.
بیشتر بخوانید: بررسی دلایل و راه های درمان تکرر ادرار در زنان
التهاب
سوزش ادرار می‌تواند به خاطر التهاب ایجاد شود. التهاب ناشی از تحریک پوست معمولا با اجتناب از عامل تحریک کننده درمان می‌شود.
سوزش ادرار ناشی از بیماری زمینه‌ای مثانه یا پروستات
این نوع سوزش ادرار با درمان بیماری زمینه‌ای درمان می‌شود.
چندین مرحله وجود دارد که می‌توانید برای کاهش سوزش ادراری انجام دهید:
- نوشیدن آب بیشتر
- مصرف داروهای بدون نسخه (مانند فنازوپیریدین)
- مراجعه به پزشک و دریافت سایر داروهای تجویزی (اگر به طور مکرر عفونت ادراری دارید، پزشک می‌تواند به شما در یافتن علت آن کمک کند.)
- اگر از نظر جنسی فعال هستید و برای سوزش ادراری ناشی از یک بیماری مقاربتی تحت درمان هستید، شرکای جنسی شما نیز باید تحت درمان قرار گیرند.
قویترین قرص سوزش ادرار
داروهای زیر می‌توانند در درمان سوزش ادراری مورد استفاده گیرند.
فنازوپیریدین
فنازوپیریدین (فنازومکس) یک نوع مسکن برای دردهای قسمت پایینی دستگاه ادراری (مثانه و مجرای ادرار) است. این دارو برای درمان علائم ادراری از جمله درد یا سوزش، افزایش ادرار و افزایش احساس نیاز به دفع ادرار استفاده می‌شود. فنازومکس فقط علائم ناشی از عفونت‌های دستگاه ادراری را درمان می‌کند و تاثیری روی درمان خود عفونت ادراری ندارد. در نتیجه، بایستی هر آنتی بیوتیکی که پزشک برای درمان عفونت تجویز کرده است، در کنار این دارو به طور مرتب تا پایان طول درمان مصرف شود.
اگر با مصرف این دارو دچار علائم واکنش آلرژیک مانند کهیر، تنگی نفس و تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو شدید، به پزشک مراجعه نمایید. فنازوپیریدین ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند. عوارض جانبی رایج فنازوپیریدین ممکن است شامل سردرد، سرگیجه و یا ناراحتی معده باشد. فنازوپیریدین را بعد از غذا مصرف کرده و هنگام مصرف آن مایعات زیادی بنوشید.
پیریدیوم
پیریدیوم مسکن دیگری است که روی قسمت تحتانی دستگاه ادراری تاثیر می‌گذارد. پیریدیوم نیز برای درمان علائم بیماری‌های ادراری مانند درد یا سوزش، افزایش ادرار و افزایش احساس دفع ادرار استفاده می‌شود. این علائم می‌تواند ناشی از عفونت، آسیب، جراحی، سوندگذاری یا سایر شرایطی باشد که مثانه را تحت تاثیر قرار داده است. پیریدیوم هم مانند فنازوپیریدین تنها علائم ادراری را درمان می‌کند و تاثیری روی عفونت دستگاه ادراری ندارد.
اگر به فنازوپیریدین حساسیت دارید یا به بیماری کلیوی مبتلا هستید، پیریدیوم را مصرف نکنید. برای جلوگیری از عوارض گوارشی، این دارو را همراه با غذا مصرف کنید. پیریدیوم به احتمال زیاد رنگ ادرار را به رنگ نارنجی یا قرمز تیره تغییر می‌دهد. این عارضه، طبیعی است و جای نگرانی ندارد. از Pyridium بدون اطلاع و توصیه پزشک، بیش از 2 روز استفاده نکنید. در حین مصرف پیریدیوم مایعات زیادی بنوشید.
دیتروپان XL
دیتروپان یا اکسی بوتینین برای درمان علائم مثانه بیش فعال، مانند نیاز مکرر به دفع ادرار یا بی‌اختیاری (از دست دادن کنترل مثانه) استفاده می‌شود. اکسی بوتینین متعلق به گروه داروهای ضد اسپاسم است. این دارو به کاهش اسپاسم و انقباض عضلات مثانه و احساس نیاز مکرر به ادرار کردن به خاطر این اسپاسم‌ها کمک می‌کند.
فلاووکسات
فلاووکسات نیز اسپاسم عضلانی مثانه و مجاری ادرار را کاهش می‌دهد. این دارو برای درمان علائم بیماری‌های مثانه مانند درد و سوزش ادرار، تکرر ادرار، افزایش ادرار شبانه، درد مثانه و بی‌اختیاری استفاده می‌شود. این علائم اغلب در اثر فعالیت بیش از حد مثانه، بزرگ شدن پروستات، عفونت مثانه یا تحریک مجرای ادراری ایجاد می‌شود.
همانطور که درمورد سایر داروها ذکر شد، فلاووکسات نیز عفونت مثانه را درمان نمی‌کند. عفونت‌ها با مصرف آنتی بیوتیک درمان می‌شوند. در صورت خونریزی یا انسداد در دستگاه گوارش (معده یا روده)، انسداد مثانه یا اگر قادر به ادرار کردن نیستید، نباید از فلووکسات استفاده کنید. اگر پزشک شما برای درمان عفونت مثانه نیز دارویی تجویز کرده است، طول درمان آن را کامل کنید. علائم شما ممکن است قبل از رفع کامل عفونت بهبود پیدا کند؛ اما فراموشی دوزهای دارو ممکن است خطر ابتلا به عفونت‌های بیشتر و مقاوم به آنتی بیوتیک‌ها را افزایش دهد.
علاوه بر داروها، انواعی از قرص سوزش ادرار وجود دارد که در واقع مکمل‌ها و فرآورده‌های گیاهی کمک درمانی برای درمان سوزش ادرار و التهابات مجاری ادراری هستند:
- کپسول اکتیوا ولبیینگ الیمینیشن: حاوی کرن بری، ریشه بید گیاه، برگ گزنه سفید و گل علف جاروب. کمک به بهبود اختلالات کلیوی، التهاب مجاری ادراری و بزرگی پروستات.
- قرص کرنمد نیچرز اونلی: حاوی کرن بری، دی مانوز و برگ گزنه. کمک به پیشگیری و درمان عفونت‌های مجاری ادراری. ادرارآور و ضد التهاب.
- سولوستون دینه: حاوی گیاه سنگ شکن، انگور خرس، پودر پتاسیم سیترات و پودر منیزیم سیترات. انحلال و جلوگیری از تشکیل سنگ‌های کلیه، بهبود عفونت‌های مجاری ادراری و کمک به عملکرد بهتر آن.
- قرص مدریک گل دارو: حاوی گیاه دم اسب. کمک به ضد عفونی کردن مجاری ادراری و جلوگیری از بیماری‌های کلیه مانند گلومرولونفریت و سیستیت (التهاب مثانه).
سخن پایانی
در این مقاله از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز، سعی کردیم انواع قویترین قرص سوزش ادرار را به شما معرفی کنیم. مردان و زنان در هر سنی ممکن است دچار سوزش ادرار شوند، اما این عارضه در زنان شایع‌تر است. عفونت‌های دستگاه ادراری معمولا با سوزش ادرار همراه است. درمان سوزش ادرار به علت آن بستگی دارد و شامل مصرف آنتی بیوتیک، اجتناب از محرک‌ها و درمان بیماری زمینه‌ای است.
