بیماری پارکینسون یکی از شایع‌ترین اختلالات عصبی در سنین بالا است که با لرزش، سفتی عضلات، کندی حرکات و مشکلات تعادلی شناخته میشود. این بیماری به دلیل کاهش سطح دوپامین در مغز رخ می‌دهد و با گذشت زمان میتواند تأثیر عمیقی بر کیفیت زندگی بیماران بگذارد. در این میان، داروهای متعددی برای مدیریت علائم پارکینسون تجویز می‌شوند که یکی از مؤثرترین آن‌ها قرص پرامی پکسول است.
اشکال دارویی پرامی پکسول
- قرص: 125 میلی گرم، 0.25 میلی گرم، 0.5 میلی گرم، 0.75 میلی گرم، 1 میلی گرم، 1.5 میلی گرم
- قرص نسخه طولانی: 375 میلی گرم، 0.75 میلی گرم، 1.5 میلی گرم، 2.25 میلی گرم، 3 میلی گرم، 3.75 میلی گرم، 4.5 میلی گرم
موارد مصرف قرص پرامی پکسول
قرص پرامی پکسول به تنهایی یا همراه با سایر داروها برای درمان بیماری پارکینسون استفاده میشود. این دارو میتواند توانایی شما را برای حرکت بهبود بخشد و میتواند لرزش، سفتی، کندی حرکت و بی‌ثباتی را کاهش دهد. همچنین ممکن است تعداد اپیزودهای ناتوانی در حرکت را کاهش دهد. پرامی پکسول یک آگونیست دوپامین است که با کمک به بازگرداندن تعادل یک ماده طبیعی خاص (دوپامین) در مغز عمل می‌کند.
بیشتر بدانید: قرص کلونازپام چیست؟ کاربردها، نحوه مصرف و عوارض
آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر داروی پرامی پکسول
آگونیست گیرنده دوپامین D2 غیر ارگوت؛ تمایل قوی برای گیرندههای D2 و D3 است. اتصال به این گیرنده‌ها باعث افزایش فعالیت دوپامین بر روی اعصاب جسم مخطط و جسم سیاه میشود. جذب دارو در فراهمی زیستی > 90%، زمان پیک پلاسما انتشار فوری 2 ساعت و توزیع پروتئین متصل شده 15٪ است.
مقدار مصرف قرص پرامی پکسول
قرص پرامی پکسول را به صورت خوراکی با یا بدون غذا طبق دستور پزشک، یک بار در روز مصرف کنید. مصرف این دارو همراه با غذا ممکن است حالت تهوع را کاهش دهد. برای کاهش خطر عوارض جانبی (مانند خواب آلودگی، فشار خون پایین)، پزشک ممکن است به شما دستور دهد که این دارو را با دوز کم شروع کنید و به تدریج دوز مصرفی خود را افزایش دهید. قرص را به صورت کامل همراه با آب میل کرده و از جویدن و خرد کردن دارو خودداری کنید. جویدن یا خرد کردن قرص منجر به آزادسازی فوری و در نتیجه افزایش عوارض جانبی میشود.
زمان مصرف قرص پرامی پکسول
قبل از مصرف قرص پرامی پکسول، اطلاعات دارویی موجود در بسته بندی شامل مقدار و زمان مصرف را با دقت بررسی کنید. دوز بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ شما به درمان است. از این دارو به طور منظم استفاده کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در ساعت معینی مصرف کنید. دوز خود را افزایش ندهید یا آن را بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید. مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود قطع نکنید، زیرا برخی از شرایط ممکن است با قطع ناگهانی این دارو بدتر شوند.
بهترین زمان مصرف قرص پرامی پکسول
برای کنترل یا درمان بیماری پارکینسون، بهتر است قرص پرامی پکسول را در طول روز و در دوزهای تقسیم‌شده (معمولاً دو یا سه بار در روز) مصرف کنید تا از تاثیر پایدار و کاهش علائم بیماری پارکینسون برخوردار شوید. همچنین، بهتر است قرص را با غذا مصرف کنید تا از عوارض جانبی گوارشی مانند تهوع جلوگیری شود.
طریقه مصرف قرص پرامی پکسول
- دوز مصرفی قرص پرامی پکسول برای درمان پارکینسون در انتشار فوری؛125 میلی گرم هر 8 ساعت به صورت خوراکی میباشد. به تدریج در فواصل هفتگی به سمت بالا تیتر می شود تا محدوده هدف 1.5-4.5 میلی گرم در روز به صورت خوراکی تقسیم در 8 ساعت باشد.
- همچنین دوز مصرفی برای اشکال رهش طولانی؛ 375 میلی گرم در روز به صورت خوراکی در ابتدا است. در صورت لزوم، ممکن است هر 5-7 روز، ابتدا به 0.75 میلی گرم در روز و سپس با افزایش 0.75 میلی گرم در روز افزایش یابد.
- دوز پیشنهادی برای سندرم پای بی قرار، 0.125 میلی گرم در روز 2-3 ساعت به صورت خوراکی قبل از خواب در ابتدا است که ممکن است هر 4-7 روز تا 0.5 میلی گرم در روز افزایش یابد (هر 14 روز اگر CrCl 20-60 میلی لیتر در دقیقه باشد).
موارد احتیاط
قبل از مصرف قرص پرامی پکسول، اگر به آن یا سایر ترکیبات موجود در دارو حساسیت دارید، از مصرف خودداری کنید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که میتواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. در صورت داشتن سوابق پزشکی از جمله فشار خون پایین، مشکلات قلبی (مانند ضربان قلب نامنظم، نارسایی قلبی)، مشکلات کلیوی، اختلالات روانی یا خلق (مانند مانند گیجی، توهم، روان‌پریشی، اسکیزوفرنی)، اختلال خواب (مانند آپنه خواب، نارکولپسی) و…با پزشک مشورت کنید. در ادامه به موارد احتیاط قرص پرامی پکسول خواهیم پرداخت؛
- مصرف این دارو ممکن است باعث حملات خواب ناگهانی در طول روز شود. در مورد عواملی که ممکن است خطر به خواب رفتن را افزایش دهند، از جمله اختلالات خواب یا مصرف داروهای آرام بخش پرس و جو کنید. احتیاط بیماران در مورد انجام وظایفی که نیاز به هوشیاری ذهنی دارند. اگر شواهدی از حملات خواب وجود داشت، دارو را قطع کنید. در صورت تصمیم برای ادامه درمان، به بیمار توصیه کنید که فعالیت‌های خطرناکی که نیاز به هوشیاری ذهنی دارند انجام ندهد.
- هیپوتانسیون ارتواستاتیک ممکن است، به ویژه در طول افزایش دوز، رخ دهد. بیماران پارکینسونی تحت درمان با آگونیست‌های دوپامینرژیک را به ویژه در طول افزایش دوز از نزدیک تحت نظر بگیرید.
- در پارکینسون اولیه، دوزهای بالاتر از 1.5 میلی گرم در هر 8 ساعت هیچ مزیت اضافی نداشت اما عوارض جانبی را افزایش داد.
- در نارسایی کلیوی با احتیاط مصرف شود؛ تنظیم دوز ممکن است لازم باشد. به بیماران مبتلا به CrCl<30 میلی لیتر در دقیقه یا ESRD که نیاز به همودیالیز دارند، قرص‌های رهش طولانی مدت تجویز نکنید.
- عوارض فیبروتیک با استفاده از قرص پرامی پکسول گزارش شده است. علائم و نشانه‌های فیبروز را به دقت بررسی کنید. قطع درمان ممکن است عوارض را برطرف کند.
- تغییرات پاتولوژیک دژنراتیو در شبکیه موش‌های صحرایی آلبینو در طی مطالعات مشاهده شده است. اهمیت در انسان نامشخص است. همچنین، ممکن است باعث ایجاد یا تشدید دیسکینزی شود. در بیماران مبتلا به دیسکینزیای قبلی با احتیاط مصرف شود.
- علائمی شبیه به سندرم بدخیم نورولپتیک، از جمله افزایش دما، سفتی عضلانی، تغییر هوشیاری و بی ثباتی اتونومیک گزارش شده است.
موارد منع مصرف قرص پرامی پکسول
- حساسیت مفرط
عوارض قرص پرامی پکسول
سرگیجه، تکرر ادرار، خشکی دهان، خواب آلودگی، توهمات، بیخوابی، یبوست، افت فشار خون، حالت تهوع، یبوست، فراموشی و… برخی از عوارض پرامی پکسول میباشد. به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند عوارض جانبی جدی ندارند. در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله بثورات پوستی، خارش و تورم (به ویژه در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فورا به پزشک مراجعه کنید. در ادامه به برخی عوارض قرص پرامی پکسول خواهیم پرداخت؛
- خواب آلودگی
- توهمات
- بی خوابی
- سرگیجه
- افت فشار خون وضعیتی
- حالت تهوع
- یبوست
- رویا یا افکار خاص
- بینایی غیر طبیعی
- فراموشی
- گیجی
- توهم
- خشکی دهان
- تکرر ادرار
تداخل دارویی پرامی پکسول
- تداخلات رده X (پرهیز): آلیزاپرید، آمی سولپرید (تزریقی و خوراکی)، برومپریدول، متوتری‌مپرازین، سولپیرید
- کاهش اثرات پرامی پکسول توسط داروها: آلیزاپرید، آمی سولپرید (خوراکی و تزریقی)، داروهای ضد سایکوز، بروموپرید، برومپریدول، متوتری‌مپرازین، متوکلوپرامید، سولپیرید
- افزایش اثرات داروها توسط پرامی پکسول: آمیفوستین، برومپریدول، بوپروپیون، دولوکستین، داروهای کاهنده فشارخون، محصولات حاوی لوودوپا، نیتروپروسید، فولکودین
- افزایش اثرات پرامی پکسول توسط داروها: اتانول، آلفوزوسین، عوامل کاهندهی فشارخون، بریمونیدین (موضعی)، بریوودین، سایمتیدین، دیازوکسید، گیاهان (با خاصیت کاهنده فشارخون)، لورمتازپام، متیل‌فنیدات، مولسی‌دومین، نفتوپیدیل، نیسرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید، سولریامفتول
مصرف قرص پرامی پکسول در دوران بارداری و شیردهی
هیچ داده کافی در مورد خطر رشد مرتبط با درمان در زنان باردار وجود ندارد. هیچ اثر نامطلوب رشدی در مطالعات حیوانی که در آن قرص پرامی پکسول به خرگوش‌ها در طول بارداری تجویز شد، گزارش نشده است. اثرات بر رشد جنینی را نمی‌توان به اندازه کافی در موش‌های باردار ارزیابی کرد. با این حال، رشد پس از تولد در مواجهه بالینی مرتبط مهار شد.
در جمعیت عمومی ایالات متحده، خطر پس زمینه تخمینی نقایص مادرزادی عمده و سقط جنین در حاملگی‌های بالینی شناخته شده به ترتیب 2-4٪ و 15-20٪ است. خطر پس زمینه نقایص مادرزادی و سقط جنین برای جمعیت مشخص شده ناشناخته است.
شرایط نگهداری قرص پرامی پکسول
قرص پرامی پکسول باید در دمای اتاق و دور از نور نگهداری شود. همچنین مهم است که تمام داروها را از دید و دسترس کودکان دور نگه دارید، زیرا بسیاری از اشکال دارویی (مانند قرص‌های هفتگی و قطره‌های چشمی، کرم‌ها، چسب‌ها و استنشاق‌ها) در برابر کودک مقاوم نیستند و کودکان خردسال می‌توانند آن‌ها را به راحتی باز کنند. داروهای غیر ضروری باید به روش‌های خاصی دور ریخته شوند تا اطمینان حاصل شود که حیوانات خانگی، کودکان و سایر افراد نمی‌توانند آن‌ها را مصرف کنند.
کلام آخر قرص پرامی پکسول
این مقاله به بررسی کنترل بیماری پارکینسون با قرص پرامی پکسول، از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز پرداخت. در پایان، قرص پرامیپکسول به عنوان یکی از داروهای مؤثر در کنترل بیماری پارکینسون، نقشی حیاتی در کاهش علائم حرکتی و بهبود کیفیت زندگی بیماران ایفا می‌کند. با اثرگذاری بر گیرندههای دوپامین در مغز، این دارو میتواند لرزش، سفتی عضلات و کندی حرکات را به میزان قابل توجهی کاهش دهد و کمک کند تا بیماران، فعالیت‌های روزمره خود را راحت‌تر انجام دهند.
