آلرژی یکی از شایع‌ترین مشکلات سلامت در سراسر جهان است که می‌تواند به شکل‌های مختلفی مانند رینیت آلرژیک، کهیر و آلرژیهای پوستی بروز کند. این وضعیت‌ها معمولاً با علائمی نظیر عطسه، آبریزش بینی، خارش چشم‌ها و گلو و در برخی موارد کهیر و تورم همراه هستند که می‌توانند کیفیت زندگی افراد را به شدت تحت تأثیر قرار دهند. برای مقابله با این علائم، استفاده از آنتی‌هیستامین‌ها (قرص دسلوراتادین) یکی از روش‌های اصلی درمان است.
اشکال دارویی دسلوراتادین
- قرص دسلوراتادین 5 میلی گرم
- قرص متلاشی کننده دهان 2.5 میلی گرم و 5 میلی گرم
- شربت خوراکی 5 میلی گرم در میلی لیتر
موارد مصرف قرص دسلوراتادین
قرص دسلوراتادین یک آنتی هیستامین است که برای تسکین علائم آلرژی مانند آبریزش چشم، آبریزش بینی، خارش چشم یا بینی، عطسه، کهیر و خارش استفاده میشود. این ماده با مسدود کردن یک ماده طبیعی خاص (هیستامین) که بدن شما در طی یک واکنش آلرژیک تولید میکند، عمل میکند.
آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر قرص دسلوراتادین
مکانیسم عمل قرص دسلوراتادیت؛ آنتی هیستامین طولانی اثر (آنتاگونیست گیرنده H1) است. نیمه عمر دارو 27 ساعت با شروع 1 ساعت در مدت زمان 24 ساعت می‌باشد. زمان پیک پلاسما 3 ساعت، پروتئین محدود 82-87٪ و دفع از طریق ادرار 50% و مدفوع 50% صورت می‌گیرد.
مقدار مصرف قرص دسلوراتادین
قرص دسلوراتادین را طبق دستور پزشک، معمولاً یک بار در روز، با یا بدون غذا از طریق خوراکی مصرف کنید. اگر از قرص سریع حل شونده استفاده می‌کنید، اجازه دهید قرص روی زبان حل شود و سپس با یا بدون آب قورت دهید. تا قبل از مصرف قرص را از بسته بندی تاول خارج نکنید. اگر از شکل مایع این دارو استفاده می‌کنید، دوز را با استفاده از یک دستگاه اندازه گیری یا قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز صحیح را دریافت نکنید.
قرص دسلوراتادین 5 برای چیست؟
قرص دسلوراتادین 5 میلی‌گرم یک آنتیهیستامین نسل دوم است که برای درمان علائم آلرژیهای فصلی و مزمن به کار می‌رود. این دارو با مسدود کردن گیرندههای هیستامین در بدن به کاهش علائم ناشی از واکنش‌های آلرژیک کمک میکند. مهم ترین موارد مصرف قرص دسلوراتادین 5 شامل رینیت آلرژیک فصلی و دائمی، کهیر مزمن و کنترل علائم آلرژیهای پوستی می‌باشد.
زمان مصرف قرص دسلوراتادین
- دوز بر اساس سن، وضعیت پزشکی شما و پاسخ به درمان است. بدون هماهنگی با پزشک دوز مصرفی خود را افزایش یا کاهش ندهید. افزایش دوز مصرفی بدون هماهنگی با پزشک تاثیری بر روی سلامتی شما نداشته و تنها عوارض جانبی را افزایش می‌دهد.
- دوز پیشنهادی برای رینیت آلرژیک و کهیر 5 میلی گرم روزانه به صورت خوراکی می‌باشد. همچنین، این دارو برای تسکین خارش و کهیر مرتبط با کهیر مزمن یدیوپاتیک مصرف میشود که دوز مصرفی 5 میلی گرم روزانه به صورت خوراکی است.
- در کودکان بالای ۶ ماه می‌توان در رینیت آلرژیک و فصلی و کهیر مزمن با دوز مناسب از محلول خوراکی این دارو استفاده کرد.
- در صورت فراموشی یک نوبت از دارو، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نوبت فراموش شده نزدیک به نوبت بعدی است، آن را فراموش کرده و دارو را مطابق با نسخه پزشک ادامه دهید. هرگز برای جبران دوز از دست رفته یک نوبت را دو بار استفاده نکنید.
موارد احتیاط
قبل از مصرف قرص دسلوراتادین، اگر به آن یا سایر ترکیبات موجود در دارو حساسیت دارید، از مصرف خودداری کنید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. در صورت داشتن سوابق پزشکی از جمله ضربان قلب نامنظم، مشکلات کبدی، مشکلات معده و روده (مانند جراحی اخیر شکم، ایلئوس)، مشکلات گوارشی (زخم یا کرم روده)، مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (QT) و… با پزشک مشورت کنید. در ادامه به موارد احتیاط قرص دسلوراتادین خواهیم پرداخت؛
- احتیاط در متابولیسم‌های کند؛ ممکن است بروز عوارض جانبی را افزایش دهد. در صورت داشتن نارسایی کبدی یا کلیوی، دوز دارو ممکن است نیاز به تنظیم داشته باشد. بهتر است قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.
- برخی از محصولات ممکن است حاوی بنزوات سدیم یا بنزوئیک اسید (یک متابولیت بنزیل الکل) باشند که در صورت استفاده در مقادیر زیاد، با سمیت بالقوه کشنده در نوزادان (سندرم تنفس) همراه است. برخی از محصولات ممکن است حاوی فنیل آلانین نیز باشند.
- قرص دسلوراتادین ممکن است اثر آرام‌بخش‌ها از جمله الکل را تشدید کند. مصرف همزمان دسلوراتادین با کتوکونازول، اریترومایسین یا آزیترومایسین منجر به افزایش غلظت پلاسمایی دسلوراتادین و 3 هیدروکسیدسلوراتادین شد، اما هیچ تغییر بالینی مرتبطی در مشخصات ایمنی دسلوراتادین گزارش نشد.
- مصرف الکل همراه با دسلوراتادین ممکن است باعث افزایش خواب‌آلودگی شود. این دارو ممکن است در برخی افراد باعث گیجی نیز شود، بنابراین بهتر است در هنگام رانندگی یا کار با ماشین‌آلات احتیاط کنید.
موارد منع مصرف قرص دسلوراتادین
- حساسیت مفرط مستند به دزلوراتادین یا لوراتادین یا اجزای آن
عوارض قرص دسلوراتادین
سردرد، سرگیجه، تب، تحریک پذیری، سرفه، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، اسهال، خواب آلودگی، خستگی، عفونت ادراری و… برخی از عوارض قرص دسلوراتادین می‌باشد. به یاد داشته باشید که پزشک شما تشخیص داده که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند عوارض جانبی جدی ندارند. در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله بثورات پوستی، خارش و تورم (به ویژه در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فورا به پزشک مراجعه کنید. در ادامه به برخی عوارض قرص دس لوراتادین خواهیم پرداخت؛
- سردرد (14%)
- تب (12%)
- تحریک پذیری (12%)
- اسهال (15%)
- عفونت دستگاه تنفسی فوقانی (11%)
- سرفه (11%)
- سرگیجه (4%)
- خواب آلودگی (2%)
- سرگیجه (4%)
- خستگی (2%)
- اریتم (2%)
- راش ماکوپولار (3%)
- دیسمنوره (2%)
- عفونت ادراری (4%)
- برونشیت (6%)
- اپیستاکسی (3%)
تداخل دارویی دسلوراتادین
- تداخلات رده X (پرهیز): آزلاستین (بینی)، برومپریدول، لاسمیدیتان، ارفنادرین، اوکسوممازین، پارالدهید، پیتولیسانت، تالیدومید
- کاهش اثرات داروها توسط دسلوراتادین: بنزیل پنیسیلوئیل پلی لیزین، بتاهیستین، هیالورونیداز، پیتولیسانت
- افزایش اثرات داروها توسط دسلوراتادین: اتانول، آمزینیوم، آزلاستین (بینی)، بلونانسرین، برکسانولون، بوپرنورفین، سرکوب کننده های CNS، فلونیترازپام، متوتریمپرازین، متیروزین، اگونیست های اپیوئیدی، ارفنادرین، اوکسی کدون، پارالدهید، پیریبدیل، پرامی پکسول، روپی نیرول، روتیگوتین، سوورکسانت، تالیدومید، زولپیدم
- افزایش اثرات دسلوراتادین توسط داروها: آلیزاپرید، بریمونیدین (موضعی)، بروموپرید، برومپریدول، کانابیدیول، کانابیس، کلرمتیازول، کلرفنسین کاربامات، مهارکننده های متوسط و قوی CYP2C8، دیمتیندن (موضعی)، دوکسیلامین، درونابینول، دروپریدول، اسکتامین، اردافتینیب، هیدروکسی زین، کاوا کاوا، لاسمیدیتان، لمبورکسانت، لوفکسیدین، لوماکافتور و ایواکافتور، منیزیم سولفات، متوتریمپرازین، متوکلوپرامید، مینوسیکلین (سیستمیک)، نابیلون، اوکسوممازین، پرامپانل، رانولازین، روفینامید، سدیم اکسیبات، تتراهیدروکانابینول، تتراهیدروکانابینول و کانابیدیول، تریمپرازین
مصرف قرص دسلوراتادین در دوران بارداری و شیردهی
اطلاعات محدود موجود در زنان باردار برای اطلاع از خطرات مرتبط با دارو برای نقایص مادرزادی و سقط جنین کافی نیست. هیچ مطالعه کافی و به خوبی کنترل شده در زنان باردار وجود ندارد. هیچ اطلاعاتی در مورد ناباروری انسانی مرتبط با دسلوراتادین وجود ندارد. هیچ اثر مرتبط بالینی قرص دسلوراتادین بر باروری ماده در موش صحرایی وجود نداشت.
مطالعات حیوانی بارداری در قرص دسلوراتادین
- دسلوراتادین داده شده در طول ارگانوژنز به موش‌های باردار تقریباً 320 برابر دوز خوراکی توصیه شده روزانه 5 میلی گرم در روز تراتوژن نبود.
- دزلوراتادین داده شده در طول اندام‌زایی به خرگوش‌های باردار در مواجهه‌های مبتنی بر AUC با دزلوراتادین تقریباً 230 برابر در RHD تراتوژن نبود.
- دزلوراتادین داده شده به موش‌های باردار در طول اندام‌زایی از طریق شیردهی منجر به کاهش وزن بدن و رفلکس راست راست شدن آهسته نوزادان F1 در مواجهه با دسلوراتادین و متابولیت آن تقریباً 70 برابر یا بیشتر از RHD شد.
تاثیر قرص دسلوراتادین در شیردهی
دسلوراتادین و سودوافدرین هر دو به شیر مادر منتقل می‌شوند. اطلاعات کافی در مورد اثرات قرص دسلوراتادین بر روی شیرخواران یا اثرات دسلوراتادین بر تولید شیر وجود ندارد. با در نظر گرفتن فواید رشدی و سلامتی تغذیه با شیر مادر، نیاز بالینی مادر شیرده و هرگونه عوارض جانبی احتمالی بر روی نوزاد از درمان یا بیماری زمینه‌ای مادر، باید تصمیم به قطع شیردهی یا قطع دارو گرفته شود.
شرایط نگهداری قرص دسلوراتادین
قرص دسلوراتادین باید در دمای اتاق و دور از نور نگهداری شود. همچنین مهم است که تمام داروها را از دید و دسترس کودکان دور نگه دارید، زیرا بسیاری از اشکال دارویی (مانند قرص‌های هفتگی و قطره‌های چشمی، کرم‌ها، چسب‌ها و استنشاق‌ها) در برابر کودک مقاوم نیستند و کودکان خردسال می‌توانند آن‌ها را به راحتی باز کنند. داروهای غیر ضروری باید به روش‌های خاصی دور ریخته شوند تا اطمینان حاصل شود که حیوانات خانگی، کودکان و سایر افراد نمی‌توانند آن‌ها را مصرف کنند.
کلام آخر قرص دسلوراتادین
این مقاله به بررسی درمان علائم آلرژی با قرص دس لوراتادین، از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز پرداخت. قرص دسلوراتادین به‌عنوان یکی از آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم، نقش مؤثری در کاهش علائم آزاردهنده آلرژی دارد. این دارو با مهار گیرندههای هیستامین در بدن، به‌سرعت علائمی مانند عطسه، آبریزش بینی، خارش و کهیر را کاهش می‌دهد، بدون اینکه به خواب‌آلودگی شدید یا سایر عوارض جانبی رایج در داروهای نسل اول منجر شود. اثربخشی و ایمنی بالای دسلوراتادین آن را به گزینه‌ای مناسب برای استفاده در بزرگسالان و کودکان تبدیل کرده است.
منبع سایت: Medscape
