راه های تشخیص و درمان آبله میمون

راه های تشخیص آبله میمون (mpox)

از آنجایی که این بیماری نادر است برای درمان آبله میمون، باید ابتدا درست تشخیص داده شود، پزشک ابتدا ممکن است به بیماری‌هایی مانند سرخک یا آبله مرغان مشکوک شود. اما غدد لنفاوی متورم معمولا آبله میمون را از سایر آبله‌ها متمایز می‌کند.

چه کسانی باید از نظر آبله میمون غربالگری شوند؟

اگر با فردی که به آبله میمون مبتلا شده است تماس نزدیک داشته‌اید، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها توصیه می‌کند با پزشک مشورت کنید تا مشخص شود آیا آزمایش ضروری است یا خیر. پزشکان آبله میمون را با استفاده از چندین روش تشخیص می‌دهند:

• تست‌های آزمایشگاهی: این شامل آزمایش مایع از ضایعات خشک است. این نمونه‌ها را می‌توان با استفاده از آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) از نظر وجود ویروس بررسی کرد.
• بیوپسی: بیوپسی شامل برداشتن تکه‌ای از بافت پوست و آزمایش آن برای ویروس است.
• آزمایش خون معمولا توصیه نمی شود. به این دلیل که ویروس این آبله برای مدت کوتاهی در خون باقی می‌ماند. بنابراین، این یک آزمایش دقیق برای تشخیص آن نیست.

بیشتر بخوانید: آبله میمون، تهدید جدید برای سلامت جهانی

درمان آبله میمون

در حال حاضر راه قطعی‌ای برای درمان آبله میمون وجود ندارد. با این حال، آبله میمون خود محدود شونده است، به این معنی که بدون درمان می‌تواند بهبود یابد.

برخی از داروها را می‌توان برای کنترل شیوع و جلوگیری از گسترش بیماری استفاده کرد تا نیاز به درمان آبله میمون نباشد. این داروها شامل موارد زیر هستند:

• واکسن واکسینیا (واکسن آبله)
• گلوبولین ایمنی واکسینیا
• داروهای ضد ویروسی (در حیوانات)
• تکوویریمات (TPOXX)، ضد ویروسی است که برای درمان آبله استفاده می‌شود.
• برینسیدوفوویر (Tembexa)، یک داروی ضد ویروسی است که برای درمان آبله بزرگسالان و کودکان استفاده می‌شود.
• سیدوفوویر، که به طور معمول برای درمان عفونت‌های چشمی ناشی از سیتومگالوویروس استفاده می‌شود، اما در موارد خاص آبله میمونی هم استفاده شده است.

سایر درمان‌ها بر روی کنترل علائم با استفاده از داروهای بدون نسخه یا نسخه‌ای مانند مسکن‌ها، کرم‌های موضعی و آنتی هیستامین‌های خوراکی تمرکز دارند.

آیا واکسیناسیون می تواند از آبله میمون جلوگیری کند؟

طبق گفته سازمان جهانی بهداشت، واکسن آبله تقریبا 85٪ در جلوگیری از پیشرفت آبله میمون موثر است. اگر در کودکی واکسن آبله را دریافت کرده‌اید و به ویروس mpox مبتلا شده‌اید، علائم شما ممکن است خفیف باشد. دو واکسن موجود است که می‌توان از آنها برای پیشگیری از آبله میمونی استفاده کرد، JYNNEOS و ACAM2000. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها در حال حاضر واکسیناسیون را برای افرادی که در معرض آبله میمون قرار گرفته‌‎اند و کسانی که در معرض خطر ابتلا به ویروس هستند توصیه می‌کند. این مسئله شامل افرادی می‌شود که:

• طبق تایید پزشک در تماس نزدیک با فرد مبتلا به آبله میمون بوده‌اند.
• در 2 هفته گذشته شریک جنسی داشته‌اید که تشخیص داده شده است گرفتار این آبله شده است.
• در 2 هفته گذشته در منطقه‌ای که موارد mpox گزارش شده است بوده‌اید.
• کسانی که شغلی دارند که آنها را در معرض ویروس‌های ارتوپاکس از جمله mpox قرار می‌دهد.

علاوه بر واکسینه شدن، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها شستن مکرر دست‌ها و اجتناب از تماس مستقیم با افرادی که دارای آبله میمون هستند یا تماس با اشیایی که ممکن است برای جلوگیری از عفونت استفاده کرده باشند، توصیه می‌کند.

سخن پایانی

در این مطلب از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز به بررسی راه‌های تشخیص و درمان آبله میمون پرداختیم. آبله میمون یک بیماری ویروسی و بیماری مشترک بین انسان و دام است، به این معنی که می‌تواند از حیوانات به انسان سرایت کند. همچنین می‌تواند از طریق تماس بین دو انسان نیز گسترش یابد. اولین علائم معمولا شامل تب، دردهای عضلانی و تورم غدد لنفاوی است. با پیشرفت بیماری، بثورات پوستی ایجاد می‌شود که می‌تواند در ناحیه تناسلی، مقعد، صورت، قفسه سینه و اندام‌ها ظاهر شود. اگر در معرض خطر هستید، واکسن زدن، شستن مکرر دست‌ها و اجتناب از تماس با افراد مبتلا به آبله میمون می‌تواند به پیشگیری از عفونت کمک کند.