قرص ژلوفن

این دارو یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که با مکانیسم عمل خود سبب کاهش التهاب، درد و تب در بدن می‌شود. در این مقاله، به بررسی جامع قرص ژلوفن، از جمله موارد مصرف، نحوه عملکرد، دوز مصرفی، عوارض جانبی و موارد احتیاطی می‌پردازیم. همچنین اطلاعات مفیدی در مورد زمان مناسب مصرف ژلوفن و نحوه مصرف صحیح آن برای دستیابی به بهترین نتیجه ارائه خواهیم داد.

اشکال دارویی ژلوفن

1. قرص: 100 میلی گرم، 200 میلی گرم، 400 میلی گرم، 600 میلی گرم، 800 میلی گرم
2. کپسول: 200 میلی گرم
3. قرص جویدنی: 50 میلی گرم، 100 میلی گرم
4. سوسپانسیون خوراکی: 100 میلی گرم / 5 میلی لیتر، 40 میلی گرم در میلی لیتر

موارد مصرف قرص ژلوفن

داروی ژلوفن برای تسکین درد ناشی از شرایط مختلف مانند سردرد، دندان درد، دردهای قاعدگی، دردهای عضلانی یا آرتریت استفاده می‌شود. همچنین برای کاهش تب و تسکین دردهای جزئی ناشی از سرماخوردگی یا آنفولانزا دارای کاربرد است. قرص ژلوفن  یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که با مسدود کردن تولید برخی از مواد طبیعی در بدن شما که باعث التهاب می‌شوند، عمل می‌کند. اگر در حال درمان یک بیماری مزمن مانند آرتریت هستید، از پزشک خود در مورد درمان‌های غیردارویی یا استفاده از سایر داروها برای درمان درد خود سوال کنید.

موارد مصرف قرص ژلوفن در بزرگسالان

1. درد و تب
2. بیماری التهابی
3. آرتروز
4. روماتیسم مفصلی

موارد مصرف قرص ژلوفن در کودکان

1. درد و تب
2. آرتریت روماتویید جوانان
3. مجرای شریانی ثبت شده
4. فیبروز کیستیک (خارج از برچسب)

آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر داروی Gelofen

مکانیسم عمل داروی ژلوفن؛ با مهار حداقل 2 ایزوآنزیم سیکلواکسیژناز COX)، COX-1 و COX-2)، سنتز پروستاگلاندین‌ها را در بافت‌های بدن مهار می‌کند. این دارو ممکن است کموتاکسی را مهار کند، فعالیت لنفوسیتی را تغییر، فعالیت سیتوکین‌های پیش التهابی را کاهش و تجمع نوتروفیل‌ها را مهار کند. این اثرات ممکن است به فعالیت ضد التهابی کمک کند. جذب ژلوفن سریع (85%) با فراهمی 80-100٪ و با شروع 30-60 دقیقه می‌باشد. این دارو به سرعت در کبد متابولیزه می‌شود که (عمدتاً توسط CYP2C9؛ سوبسترای CYP2C19) از طریق اکسیداسیون به متابولیت‌های غیر فعال صورت می‌گیرد.

بیشتر بدانید: قرص نوافن چیست؟ کاربرد، نحوه مصرف و عوارض جانبی

مقدار مصرف قرص ژلوفن

داروی ژلوفن (Gelofen) را طبق دستور پزشک یا برچسب بسته، معمولاً هر 6 تا 8 ساعت در صورت نیاز، از طریق خوراکی مصرف کنید. قبل از مصرف شربت یا دیگر اشکال مایع ژلوفن، محلول را به خوبی تکان دهید تا محتوای داخل آن به خوبی مخلوط شود. دوز را با استفاده از قطره چکان یا سرنگ ارائه شده به دقت اندازه گیری کنید. از قاشق خانگی استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز مناسب را دریافت نکنید. اگر در حین مصرف این دارو ناراحتی معده دارید، آن را با غذا یا شیر مصرف کنید.

زمان مصرف قرص ژلوفن

قبل از مصرف قرص ژلوفن، اطلاعات دارویی موجود در بسته بندی شامل مقدار و زمان مصرف را با دقت بررسی کنید. دوز مصرفی  بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ شما به درمان است. برای کاهش خطر خونریزی معده و سایر عوارض جانبی، این دارو را با کمترین دوز موثر و در کوتاه‌ترین زمان ممکن مصرف کنید. اگر وضعیت شما ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، یا اگر فکر می‌کنید ممکن است مشکل پزشکی جدی داشته باشید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. به علاوه، اگر بعد از مصرف دارو درد بدتر شد یا بیش از 10 روز طول کشید، مصرف دارو را قطع و با پزشک مشورت کنید.

بیشتر بدانید: قرص دیکلوفناک

نحوه مصرف قرص ژلوفن

1. قرص ژلوفن در اشکال دارویی مختلف برای درمان تب و درد توسط پزشک تجویز می‌شود. دوز مصرفی 200-400 میلی گرم هر 4 الی 6 ساعت به صورت خوراکی می‌باشد که با نسخه پزشک تا 400-800 میلی گرم هر 6 ساعت قابل استفاده است.
2. دوز پیشنهادی برای بیماری التهابی، 400-800 میلی گرم هر 6 الی 8 ساعت به صورت خوراکی می‌باشد که مقدار مصرفی کلی نباید از 3200 میلی گرم در روز تجاوز کند.
3. دوز مصرفی در جهت تسکین آرتروز 300 میلی گرم، 400 میلی گرم، 600 میلی گرم و 800 میلی گرم هر 6 الی 8 ساعت به صورت خوراکی می‌باشد.
4. این دارو در جهت درمان روماتیسم مفصلی 300 میلی گرم، 400 میلی گرم، 600 میلی گرم و 800 میلی گرم هر 6 الی 8 ساعت به صورت خوراکی مصرف می‌شود.

موارد احتیاط

قبل از مصرف قرص ژلوفن، اگر به آن یا سایر ترکیبات موجود در دارو حساسیت دارید، از مصرف خودداری کنید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. در صورت داشتن سوابق پزشکی از جمله آسم (سابقه بدتر شدن تنفس پس از مصرف آسپرین)، اختلالات خونی (مانند کم خونی، خونریزی یا مشکلات لخته شدن)، رشد در بینی (پولیپ بینی)، بیماری قلبی (مانند حمله قلبی)، فشار خون بالا، بیماری کبد، سکته مغزی، مشکلات گلو و معده (مانند خونریزی، سوزش سر دل، زخم) و… با پزشک مشورت کنید. در ادامه به برخی از موارد احتیاط قرص ژلوفن (Gelofen) خواهیم پرداخت؛

1. زنان باردار یا مادران شیرده، قبل از استفاده با یک پزشک یا متخصص مشورت کنند. به خصوص مهم است که از ایبوپروفن (ژلوفن) در هفته 20 یا بعد از بارداری استفاده نکنید، مگر اینکه حتماً توسط پزشک تجویز شود. زیرا ممکن است باعث مشکلاتی در جنین یا عوارضی در حین زایمان شود.
2. در آسم (برونشیال)، بیماری قلبی، نارسایی احتقانی قلب (CHF)، نارسایی کبدی یا کلیوی، فشار خون بالا احتیاط کنید. اختلال خونریزی، زخم اثنی عشر، استوماتیت، لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE)، کولیت اولسراتیو، بیماری گوارشی فوقانی، اواخر بارداری (ممکن است باعث بسته شدن زودرس مجرای شریانی شود) و… با تایید و نسخه پزشک این دارو استفاده شود.
3. تجویز طولانی مدت NSAID ممکن است منجر به نکروز پاپیلاری کلیه و سایر آسیب‌های کلیوی شود. بیماران در معرض بیشترین خطر شامل افراد مسن هستند. کسانی که دارای اختلال در عملکرد کلیه، هیپوولمی، نارسایی قلبی، اختلال عملکرد کبد یا کاهش نمک هستند و کسانی که دیورتیک‌ها، مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) یا مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین مصرف می‌کنند.
4. سندرم استیون جانسون گزارش داد که ممکن است باعث عوارض جانبی جدی از جمله درماتیت لایه بردار، نکرولیز سمی اپیدرمی شود.
5. تب، بثورات پوستی، درد شکم، حالت تهوع، اختلال عملکرد کبد و مننژیت در بیماران مبتلا به بیماری کلاژن- عروقی، به ویژه SLE رخ داده است.
6. خطر هیپرکالمی ممکن است در بیماران مبتلا به دیابت، افراد مسن، بیماری کلیوی یا با استفاده همزمان از داروهایی که می‌توانند باعث ایجاد هیپرکالمی از جمله مهارکننده‌های ACE شوند، افزایش یابد. پتاسیم را به دقت کنترل کنید.
7. در بیماران مبتلا به فشار خون بالا، بیماری قلبی، سیروز کبدی، بیماری کلیوی، آسم، بیماری تیروئید، دیابت، گلوکوم، مشکل ادرار کردن به دلیل بزرگ شدن غده پروستات یا سکته مغزی احتیاط کنید.
8. بیماران در صورت داشتن علائم مشکلات قلبی یا سکته مغزی، درد قفسه سینه، مشکلات تنفسی، ضعف در یک قسمت یا طرف بدن، گفتار نامفهوم، تورم پاها باید به متخصص مراقبت‌های بهداشتی اطلاع دهند.

موارد منع مصرف داروی ژلوفن

1. حساسیت به دارو، سایر NSAID، آسپرین یا مواد کمکی
2. درد بعد از عمل در زمینه جراحی بای پس عروق کرونر (CABG)

خطر قلبی عروقی قرص ژلوفن

1. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) ممکن است خطر حوادث ترومبوتیک قلبی عروقی جدی، انفارکتوس میوکارد (MI) و سکته مغزی را افزایش دهند که می‌تواند کشنده باشد. خطر ممکن است با طول مدت استفاده افزایش یابد.
2. بیماران مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی موجود یا عوامل خطر برای چنین بیماری ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند.
3. NSAIDبرای درد بعد از عمل در هنگام جراحی بای پس عروق کرونر (CABG) منع مصرف دارند.
4. همچنین، داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی خطر عوارض جانبی جدی دستگاه گوارش، از جمله خونریزی، زخم، و سوراخ شدن معده یا روده را افزایش می‌دهند که می‌تواند کشنده باشد. عوارض جانبی GI (گوارشی) ممکن است در هر زمانی در طول استفاده و بدون علائم هشدار دهنده رخ دهد.

عوارض قرص ژلوفن (Gelofen)

ناراحتی معده، تهوع، استفراغ، سردرد، اسهال، یبوست، سرگیجه یا خواب آلودگی، راش، وزوز گوش و… برخی از عوارض جانبی قرص ژلوفن (Gelofen) می‌باشد. اگر هر یک از این اثرات ماندگار یا بدتر شد، فورا به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این دارو ممکن است فشار خون شما را افزایش دهد. فشار خون خود را به طور مرتب بررسی کنید و در صورت بالا بودن نتایج به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت داشتن عوارض جانبی جدی از جمله کبودی یا خونریزی آسان، تغییرات شنوایی (مانند صدای زنگ در گوش)، تغییرات ذهنی و خلقی، سفتی گردن بدون دلیل، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در مقدار ادرار)، تغییرات بینایی، علائم نارسایی قلبی و… به پزشک مراجعه کنید.

برخی از عوارض جانبی شایع قرص ژلوفن شامل موارد زیر می‌باشد؛

1. سرگیجه (3-9٪)
2. درد اپی گاستر (3-9%)
3. سوزش سر دل (3-9%)
4. یبوست (1-3%)
5. حالت تهوع (3-9%)
6. راش (3-9%)
7. وزوز گوش (3-9%)
8. ادم (1-3%)
9. احتباس مایعات (1-3%)
10. سردرد (1-3%)
11. استفراغ (1-3%)

تداخل دارویی ژلوفن

1. تداخلات رده X (پرهیز): آسه‌متاسین، آمینولوولینیک اسید (سیستمیک)، دکس ایبوپروفن، دکس کتوپروفن، فلوکتافنین، کتورولاک (سیستمیک و نازال)، ماسیمورلین، میفامورتید، مورنیفلومات، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (اختصاصی COX2)، اوماستاکسین، پلوبیپروفن، فنیل بوتازون، تالنیفلومات، تنوکسیکام، اوروکیناز، زالتوپروفن
2. کاهش اثرات داروها توسط قرص ژلوفن: مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین، بتابلاکرها، اپلرنون، هیدرالازین، ایماتینیب، دیورتیک‌های لوپ، ماسیمورلین، میفامورتید، دیورتیک‌های نگه‌دارنده پتاسیم، پروستاگلاندین‌ها (چشمی)، سالیسیلات‌ها، مهارکننده‌های اختصاصی باز جذب سروتونین، سینکالید، تیازید و دیورتیک‌های شبه تیازیدی
3. افزایش اثرات داروها توسط قرص ژلوفن: مشتقات بیس‌فسفونات‌ها، سفالوتین، کلاژناز (سیستمیک)، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دابیگاتران اتکسیلات، دفراسیروکس، دئوکسی کولیک اسید، دسموپرسین، پورفیمر، دیورتیک‌های نگه‌دارنده پتاسیم، پرالاترکسات، کینولون‌ها، ریواروکسابان
4. افزایش اثرات قرص ژلوفن توسط داروها: پنتوکسی فیلین، فنیل بوتازون، پروبنسید، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، مهارکننده‌های اختصاصی باز جذب سروتونین، مهارکننده‌های باز جذب نوراپی نفرین/ سروتونین، سدیم فسفات، تالنیفلومات، تنوکسیکام، تیازید و دیورتیک‌های شبه تیازید، تیپراناویر، تولپریسون، داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای (آمین نوع سوم)، ویتامین ای (سیستمیک)، وریکونازول، زالتوپروفن، زانوبروتینیب

مصرف قرص ژلوفن (Gelofen) در دوران بارداری و شیردهی

هیچ مطالعه کافی و به خوبی کنترل شده در زنان باردار وجود ندارد. داده‌های حاصل از مطالعات مشاهده‌ای در مورد خطرات جنینی بالقوه استفاده از NSAID در زنان در سه ماهه اول یا دوم بارداری قطعی نیست. هیچ مطالعه شیردهی انجام نشده است. با این حال، منابع محدود منتشر شده گزارش می‌دهند که، پس از تجویز خوراکی، ژلوفن (Gelofen) در شیر انسان در دوزهای نسبی نوزاد 0.06-0.6٪ از دوز روزانه تنظیم شده با وزن مادر وجود دارد. هیچ اطلاعاتی در مورد اثرات ژلوفن بر تولید شیر یا شیرخواری که با شیر مادر تغذیه می‌شود، در دسترس نیست.

شرایط نگهداری قرص ژلوفن

داروی ژلوفن باید در  دمای اتاق و به دور از نور آفتاب نگهداری شود. توجه داشته باشید که اشکال دارویی مختلف از جمله قرص، شربت، کپسول، محلول تزریقی و… باید دور از دسترس کودکان و حیوانات نگهداری شوند.

کلام آخر قرص ژلوفن

این مقاله با عنوان قرص ژلوفن، از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز فراهم شده است. داروی ژلوفن یک داروی ضد درد و ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) است که برای کاهش درد و التهاب استفاده می‌شود. ماده فعال اصلی در داروی ژلوفن، اسید اسلیسیلیک (سالیسیلیک اسید) است. این دارو به عنوان یک گزینه مؤثر و معمولاً ایمن برای کاهش درد و تب در موارد مختلفی مانند سردردها، دردهای عضلانی و مفصلی، التهابات مفصلی (مانند آرتریت) و دردهای قاعدگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

منبع سایت: Medscape