کپسول ترازوسین

با توجه به اهمیت سلامت قلبی-عروقی و نقش برجسته فشارخون در حفظ سلامتی، کنترل و مدیریت، این پارامتر از اهمیت چشمگیری برخوردار است. فشارخون نقش بسیار مهمی در حفظ تعادل و عملکرد صحیح قلب و عروق دارد و افزایش آن به مدت طولانی ممکن است منجر به مشکلات جدی شود. در این زمینه، داروهای مختلفی برای کاهش و کنترل فشارخون توسعه یافته‌ است که یکی از آن‌ها داروی ترازوسین است. ترازوسین (Terazosin) به عنوان یک دسته از داروهای آنتاگونیست آلفا-آدرنرژیک مورد استفاده قرار گرفته است. این دارو با تاثیر بر گیرنده‌های آلفا در عروق و عضلات صاف، باعث گشاد شدن عروق و کاهش تنش عضلات می‌شود که به تبع آن فشارخون کاهش می‌یابد.

اشکال دارویی ترازوسین

1. کپسول: 1 میلی گرم، 2 میلی گرم، 5 میلی گرم و 10 میلی گرم
2. قرص: 2 و 5 میلی گرم

موارد مصرف کپسول ترازوسین

ترازوسین به تنهایی یا همراه با سایر داروها برای درمان فشار خون (فشار خون بالا) استفاده می‌شود. کاهش فشار خون بالا به جلوگیری از سکته مغزی، حملات قلبی و مشکلات کلیوی کمک می‌کند. این دارو با شل کردن رگ‌های خونی عمل می‌کند تا خون راحت‌تر جریان یابد. ترازوسین همچنین در مردان برای درمان علائم بزرگی پروستات (هیپرپلازی خوش خیم پروستات-BPH) استفاده می‌شود. پروستات را کوچک نمی‌کند، اما با شل کردن ماهیچه‌های پروستات و بخشی از مثانه عمل می‌کند. این به تسکین علائم BPH مانند دشواری در شروع جریان ادرار، جریان ضعیف و نیاز به دفع مکرر یا فوری ادرار (از جمله در نیمه شب) کمک می‌کند. ترازوسین به دسته‌ای از داروها تعلق دارد که به عنوان مسدود کننده‌های آلفا شناخته می‌شوند.

آثار فارماکولوژیک و مکانیسم اثر داروی Terazosin

گیرنده آلفا-1 پس سیناپسی را مسدود می‌کند و بلوک آلفا باعث اتساع شریانی و وریدی می‌‍شود. عوامل انتخابی نسبت به عوامل غیرانتخابی کمتر باعث تاکی کاردی می‌شوند. جذب با فراهمی زیستی 90% و شروع اثر (فشار خون) 3 ساعت و هیپرپلازی خوش خیم پروستات 2 هفته می‌باشد. زمان پیک پلاسما داروی ترازوسین 1 ساعت و توزیع پروتئین محدود 90-94٪ می‌باشد. این دارو در آخر از طریق مدفوع (55-60%) و ادرار (40%) دفع می‌شود.

مقدار مصرف داروی Terazosin

داروی ترازوسین (Terazosin) را طبق دستور پزشک، با یا بدون غذا از طریق خوراکی معمولاً یک بار در روز قبل از خواب مصرف کنید. در شروع، داروی ترازوسین ممکن است باعث کاهش ناگهانی فشار خون شود که می‌تواند منجر به سرگیجه یا غش شود. این خطر هنگام مصرف اولین دوز بیشتر است. برای جلوگیری از آسیب ناشی از سرگیجه یا غش، اولین دوز ترازوسین را قبل از خواب مصرف کنید. پزشک این دارو را با دوز کم شروع کرده و به تدریج دوز شما را افزایش می‌دهد. دوز بر اساس وضعیت پزشکی و پاسخ شما به درمان است، همچنین این دارو را به طور منظم مصرف کنید تا بیشترین سود را از آن ببرید.

زمان مصرف کپسول ترازوسین

قبل از مصرف داروی ترازوسین، اطلاعات دارویی موجود بر روی بسته بندی را مطالعه کنید. اگر مصرف ترازوسین را برای چند روز فراموش کردید شاید لازم باشد درمان را با دوز پایین مجدداً شروع کنید و به تدریج دوز خود را دوباره افزایش دهید. این دارو را تا آخرین دوز تجویز شده ادامه دهید و بدون هماهنگی با پزشک دوز مصرفی خود را افزایش، کاهش یا قطع نکنید. اگر این دارو را برای بزرگی پروستات مصرف می‌کنید، ممکن است 2 تا 4 هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد و تا 6 هفته طول بکشد تا فواید کامل را مشاهده کنید. در ادامه به مقدار مصرف ترازوسین در بزرگسالان، کودکان و سالمندان خواهیم پرداخت؛

1. دوز اولیه ترازوسین برای هیپرپلازی خوش خیم پروستات 1 میلی گرم به صورت خوراکی می‌باشد که در برخی بیماران به تدریج به 5 میلی گرم افزایش می‌یابد. این دارو تا 20 میلی گرم در روز برای برخی مفید است.
2. دوز اولیه برای فشارخون 1 میلی گرم به صورت خوراکی است، همچنین دوز نگهداری 1-5 میلی گرم در روز یا هر 12 ساعت خواهد بود. برای جلوگیری از سنکوپ دوز اول و افزایش‌های بعدی را در زمان خواب تجویز کنید.
3. در جهت درمان فشار خون بالا (خارج از برچسب) در کودکان، 1 میلی گرم در روز به صورت خوراکی ترازوسین را مصرف کنید و در صورت لزوم دوز را به تدریج افزایش دهید.
4. دوز مصرفی برای سالمندان 0.5 میلی گرم به صورت خوراکی است که در برخی موارد ممکن است باعث افت فشار خون ارتواستاتیک و سنکوپ شود. دوزهای اولیه کمتر از دوزهای مورد استفاده برای بزرگسالان غیر سالمند و همچنین تنظیم تدریجی برای فشار خون بالا توصیه می‌شود. برای جلوگیری از سنکوپ دوز اول و افزایش‌های بعدی را در زمان خواب ادامه دهید.

موارد احتیاط

قبل از مصرف داروی ترازوسین (Terazosin)، اگر به آن یا سایر مسدود کننده‌های آلفا مانند دوکسازوسین یا پرازوسین حساسیت دارید، از مصرف خودداری کنید. این دارو ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشد که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک یا مشکلات دیگر شود. در صورت داشتن سوابق پزشکی از جمله  فشار خون پایین یا غش کردن، برخی مشکلات چشمی (آب مروارید، گلوکوم)، نارسایی قلبی، سابقه سکته قلبی، خونریزی داخلی، مشکلات روده یا معده و… با پزشک در رابطه با خطرات استفاده از دارو مشورت کنید. در ادامه به موارد احتیاط و هشدار استفاده از ترازوسین خواهیم پرداخت؛

1. کارسینوم پروستات و BPH (هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات) باعث بسیاری از علائم مشابه می‌شوند. این دو بیماری اغلب با هم وجود دارند. بیمارانی که تصور می‌شود BPH دارند باید قبل از شروع درمان معاینه شوند تا وجود کارسینوم پروستات رد شود.
2. درمان می‌تواند باعث کاهش قابل توجه فشار خون، به ویژه افت فشار خون وضعیتی و سنکوپ در ارتباط با اولین دوز یا چند روز اول درمان شود. اگر درمان برای چند روز قطع شود و سپس دوباره شروع شود، می‌توان یک اثر مشابه را پیش بینی کرد. برای کاهش احتمال سنکوپ یا افت فشار خون بیش از حد، درمان باید همیشه با دوز کم (1 میلی گرم) شروع شود و به آرامی افزایش یابد. داروهای ضد فشار خون اضافی باید با احتیاط اضافه شوند. باید به بیمار از انجام فعالیت‌هایی که نیاز به هوشیاری بالا دارند، تا مدتی خودداری کند.
3. در صورت بروز سنکوپ، بیمار باید در وضعیت خوابیده قرار گیرد و در صورت لزوم تحت درمان حمایتی قرار گیرد. شواهدی وجود دارد که اثر ارتواستاتیک، حتی در استفاده مزمن، مدت کوتاهی پس از دوز بیشتر است. خطر این رویدادها در طول هفت روز اولیه درمان بیشتر است، اما در تمام فواصل زمانی ادامه دارد.
4. در حالی که سنکوپ شدیدترین اثر ارتواستاتیک است، سایر علائم کاهش فشار خون مانند سرگیجه، سبکی سر و تپش قلب شایع‌تر هستند. بیماران با مشاغلی که در آن‌ها چنین رویدادهایی مشکلات بالقوه را نشان می‌دهند باید با احتیاط خاصی درمان شوند.
5. مصرف این دارو ممکن است باعث سرکوب CNS شود که توانایی‌های جسمی یا ذهنی را مختل می‌کند. هنگام انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری بالا دارند، احتیاط کنید.
6. مصرف همزمان با مهارکننده PDE-5 (به عنوان مثال، سیلدنافیل) می‌تواند منجر به اثرات افزایشی کاهش فشار خون و افت فشار خون علامتی شود. درمان با مهارکننده PDE-5 را با کمترین دوز شروع کنید.
7. خطر پریاپیسم (نادر)؛ از آنجایی که این وضعیت در صورت عدم درمان سریع می‌تواند منجر به ناتوانی جنسی دائمی شود، باید به بیماران در مورد جدی بودن این وضعیت توصیه شود.

موارد منع مصرف داروی ترازوسین

1. حساسیت به ترازوسین، سایر کوینازولین‌ها

عوارض کپسول ترازوسین (Terazosin)

سرگیجه، سبکی سر، خستگی، حالت تهوع، خواب آلودگی، تاری دید، سردرد یا گرفتگی بینی برخی از عوارض داروی ترازوسین می‌باشد. اگر هر یک از این اثرات ماندگار یا بدتر شد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده به آرامی بلند شوید. برخی از عوارض جانبی جدی این دارو شامل غش، ضربان قلب سریع و نامنظم، سوزش یا سوزن سوزن شدن در دست‌ها و پاها، مشکلات عملکرد جنسی، تورم و… فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از عوارض جانبی ترازوسین شامل موارد زیر می‌باشد؛

1. سرگیجه (10-20%)
2. آستنیا (2-13%)
3. فشار خون (3-7%)
4. رینیت/احتقان بینی (6-2%)
5. سبکی سر و خواب آلودگی (3-5%)
6. تپش قلب (4%)
7. حالت تهوع (2-4%)
8. سینوزیت (3%)
9. تنگی نفس (2-3%)
10. خستگی (2.5%)
11. سردرد (2.5%)
12. کمردرد (2.4%)
13. سندرم آنفلوانزا (2.4%)
14. تاکی کاردی (2%)
15. تاری دید (1-2%)
16. ناتوانی جنسی (1-2%)
17. سنکوپ (1%)

تداخل دارویی ترازوسین

1. تداخلات رده X (پرهیز): آلفا-1 بلاکرها، بروم پریدول
2. کاهش اثرات ترازوسین توسط داروها: آمفتامین‌ها، بریگاتینیب، بروم پریدول، دکس‌متیل‌فنیدات، گیاهان (با خاصیت افزایش فشارخون)، متیل‌فنیدات، یوهیمبین
3. افزایش اثرات داروها توسط ترازوسین: آمیفوستین، بروم پریدول، مسدودکننده‌های کانال کلسیمی، دولوکستین، داروهای مرتبط با کاهش فشارخون، فرآورده‌ها حاوی لوودوپا، نیتروپروسید، فولکودین، ریلمنیدین
4. افزایش اثرات ترازوسین توسط داروها: باربیتورات ها، بنپریدول، بتابلاکرها، بریگاتینیب، بریمونیدین (موضعی)، داپوکستین، دیازوکسید، گیاهان (با خاصیت کاهش فشارخون)، لورمتازپام، مولسی‌دومین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، پنتوکسی فیلین، مهارکننده‌های فسفودی استراز 5، آنالوگ‌های پروستاسیکلین، کیناگولید

مصرف ترازوسین (Terazosin) در دوران بارداری و شیردهی

مصرف ترازوسین (Terazosin) در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی‌شود. مطالعات حیوانی نشان داده است که این دارو می‌تواند باعث آسیب به جنین و نوزاد شود. در مطالعات انسانی نیز برخی از گزارش‌ها وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف ترازوسین در بارداری با افزایش خطر بروز برخی از مشکلات در نوزادان مانند نقایص مادرزادی، اختلالات حرکتی و مشکلات تنفسی همراه می‌باشد.

شرایط نگهداری داروی Terazosin

داروی ترازوسین باید در دمای اتاق و به دور از نور نگهداری شود. توجه داشته باشید که تمام داروهای شیمیایی و گیاهی اعم از قرص، شربت، محلول خوراکی، پماد، ژل، کرم، شیاف و… باید دور از دسترس کودکان و حیوانات نگهداری شوند.

کلام آخر داروی ترازوسین

این مقاله با عنوان داروی Terazosin، از مجله داروخانه آنلاین مثبت سبز فراهم شده است. در نتیجه، داروی ترازوسین به عنوان یک دسته از داروهای آنتاگونیست آلفا-آدرنرژیک با نقش مهمی در کنترل فشارخون و بهبود سلامت قلبی-عروقی شناخته شده است. این دارو با مؤثر شدن بر گیرنده‌های آلفا در عروق و عضلات صاف، موجب گشاد شدن عروق و کاهش تنش عضلات می‌شود، که منجر به کاهش فشارخون می‌گردد. تحقیقات حاضر نشان می‌دهد که ترازوسین با اثرات مثبت خود، می‌تواند به عنوان یکی از ابزارهای موثر در مدیریت فشارخون و پیشگیری از بیماری‌های قلبی-عروقی مورد استفاده قرار گیرد.

منبع سایت: Medscape